Di eerste boek van Moses, genoem Génesis

[12]

12. - Di Roeping van Abram, 12:1-19.

En Jehova sê ver Abram: ‘Gaan uit jou land uit, en
uit jou famili uit, en uit jou vader syn huis uit, na di
land wat Ek jou sal wys. - En ek sal ver jou tot 'n
grote nasi maak; en Ek sal ver jou se'en, en jou naam
groot maak; en jy sal 'n se'en wees. - En Ek sal se'en
ver hulle wat ver jou se'en en Ek sal ver hom vervloek
wat ver jou vervloek; en in jou sal al di familiis van
di aarde gese'en wees.’
En Abram vertrek, soos Jehova ver hom gesê het; en
Lot gaan same met hom; en Abram was 75 jare oud
toen hy uit Haran vertrek. - En Abram neem ver

[p. 38]

 

Saraï, syn vrou, en ver Lot, di seun van syn broer, en

 

al hulle goed wat hulle by makaar gemaak het, en di

 

sile wat hulle verkry het in Haran; en hulle trek uit

 

om na di land van Kanaän te gaan, en hulle kom in di

6.

land van Kanaän. - En Abram trek deur di land na

 

di plek van Sichem, by di¹ eikebos van More. En di

 

Kanaäniit was toen in di land.

7.

En Jehova verskyn an Abram, en sê: ‘An jou saad sal

 

Ek di land gé.’ En hy bou daar 'n altaar ver Jehova

8.

wat an hom verskyn het. - En hy trek daarvandaan af

 

na di berg an di oostekant van Beth-El, en hy slaan

 

syn tent op, met Beth-El an di weste en Ai an di

 

ooste kant. En hy bou daar 'n altaar ver Jehova, en

9.

roep di naam van Jehova an. - En Abram reis en trek

 

al verder na di² Suide kant toe.

1 Of, Terpentynboom.

2 H. Negeb' di suidelike gedeelte van Juda.

Abram in Egipte, 12:10-20.

En daar was 'n hongersnood in di land; en Abram
trek af na Egipte toe, om daar as 'n vreemdeling te
bly; want di honger was swaar in di land. - En dit ge-
beur, toen hy naby kom en op di punt staan om Egipte
in te trek, dat hy an Saraï syn vrou sê: ‘Kyk nou, ek
weet, jy is 'n mooi vrou om na te kyk; - en dit sal
gebeur, as di Egiptenare ver jou sal siin, dan sal hulle
sê: “Dis syn vrou,” en hulle sal ver my dood maak en
ver jou sal hulle in di lewe hou. - Sê tog, jy is myn
suster, dat dit met my mag goed gaan om jou, en myn
siil in lewe mag bly om jouentwil.’
En dit gebeur, toen Abram in Egipte kom, dat di
Egyptenare di vrou siin, dat sy baing mooi was. - En
di prinse van Farao siin ver haar, en prys haar an by
Farao; en di vrou word geneem na Farao syn huis toe.
- En hy behandel ver Abram goed om harentwil, en
hy had skape, en osse, en esels, en jonges, en meide,
en eselmerriis en kaméle.
En Jehova straf ver Farao en ver syn huis met grote

[p. 39]

18.

plage, om rede van Saraï, Abram syn vrou. - En Farao

 

roep ver Abram en sê: ‘Wat is dit, wat jy ver my

 

gedaan het? Waarom het jy ni ver my gesê, sy is jou

19.

vrou ni? - Waarom het jy gesê: sy is myn suster?

 

Sodat ek ver haar geneem het tot 'n vrou ver my: en

20.

nou, kyk, daar is jou vrou, neem haar en loop’ - En

 

Farao gé orders an syn manne omtrent hom, en hulle

 

breng ver hom weg, en ver syn vrou, en alles wat syne

 

was.