Proeve van minnezangen en idyllen. Deel 2

[p. 18]

Aan myne geliefde.

Vlei my niet, myn zielsvrindin!

Om myn teder kunstvermogen.

Waaröm wilt gy dat uw roem

My bekroone? u worde onttogen?

Zo ik iets bekoorlyks maal',

Gy slechts word' daarvoor geprezen;

Zo ik iets bekoorlyks maal',

'k Heb dit uit uw oog gelezen.

[p. 19]

 

Vlei my niet, myn zielsvrindin!

 

Door myn vaersjes fraai te noemen:

 

Zy zyn de uwe, en, zyn zy schoon,

 

U alléén dan moet men roemen.

 

Zulk een tedre liefdeblyk

 

Moet ik billyk wederstreven;

 

Hoe! zoud gy aan my den roem,

 

Dien gyzelf behaald hebt, geven?

 

Spreek, hoe maalde ik liefdeskracht,

 

Als ik uwe liefde ontbeerde?

 

Hoe toch zong ik van de min,

 

Als uw oog my dit niet leerde?

 

Vlei my niet, myn zielsvrindin!

 

Al 't aanminnig kunstvermogen,

 

Waar myn zwakke zang meê praalt,

 

Roofde ik uit uw lieflyke oogen.