Liederen van weemoed, wanhoop en waanzin. Gevolgd door Liefdes-, klaag- en politieke liederen. Aliesjes poëziebundel I en II

[p. 63]

Apokaliptische schreeuw om jou

Dat zal ooit zijn
als de eeuw ligt opgebaard
gaat 't allemaal verloren.

Dan gaat 't allemaal verloren -
't bloed gaat verloren
de glans van schelvisogen wordt mos
liefde wordt zand
de warme lach van de hassjiesroker
zal verdord liggen
tussen de mensen als krijtjesdieren
in 'n verwoeste zee
bladeren we mee
de maan krijst om antwoord
denk je
maar 't geknars heeft z'n tanden verloren.

o Nee, Aliesje!
ook dan blijf ik 't roepen:

‘Naaktheid en steen
gaan niet verloren!’
(‘en jij ook niet!’
huil ik
ook dan
misschien nog.)