Liederen van weemoed, wanhoop en waanzin. Gevolgd door Liefdes-, klaag- en politieke liederen. Aliesjes poëziebundel I en II

[p. 74]

VI

Je rende rond door 't gordijn,
vrat grote stukken uit de buks,
snoot je neus in 't behang,
besprong de schemerlamp.

Ik zat in m'n vergaan, verkreukeld kostuum,
te oud om 'r uit op te staan,
ik keek machteloos toe
en jij kraakte, rende en roofde.

In de po bouwden drie luizen 'n piramide
bouwden aan hun herfst
bouwden aan hun lege, gekromde liefde
bouwden voor later
als de wind de kikkers inwekte.

'n Minuskuul tepeltje hikte,
kroop over 'n gedicht en
vergat de regen van krekels, tsjirpend, in 'n land,
ergens,
ver weg,
lang geleden,
nooit meer achterhaald.