Liederen van weemoed, wanhoop en waanzin. Gevolgd door Liefdes-, klaag- en politieke liederen. Aliesjes poëziebundel I en II

[p. 119]

XIII

Tot ik begreep dat dit opnieuw 'n vermetele zet
was die tot jouw uitgekookte strategie behoorde.
Dat was te veel: als 'n bezetene ben ik uit ons bed
gerend, heb stoel, balk en koorden

gereed gemaakt, en net was ik van plan
de stoel die m'n voeten schoorde om te schoppen
toen jij... o jezus, nee, alsjeblieft, zo bedeesd, zo flan-
drig met 'n kop koffie en 'n beschuitje om in te soppen

op de proppen kwam dat, nee, ik 't niet meer over m'n hart
kon verkrijgen om jou, nog, zo eenzaam verward,

alleen op deze ruwe wereld achter te laten,
zonder voor jou ook maar één iemand, om die te haten!

Maar toch, nog zou ik me per ongeluk hebben verhangen
als jij niet die stoel, die viel, per ongeluk had opgevangen!