Liederen van weemoed, wanhoop en waanzin. Gevolgd door Liefdes-, klaag- en politieke liederen. Aliesjes poëziebundel I en II

[p. 178]

Jij was 'n Indiaanse

Jij was 'n Indiaanse, 'n klein mes van oogwit
blonk onder de zwarte gitaar van je wimperhaar;
je sliep in 'n kalebas, gevuld met varkensgras,
en streelde de insekten die je kleine borsten kusten.

Jij kende nog geen lusten, je liefde sliep
nog als 'n luis tussen je tenen, lag nog als 'n
marter ineengedoken tussen je benen, je klonk nog maar
als 'n nauwelijks aangeslagen snaar.

Jij was 'n Indiaanse, d'r werd op je gejaagd,
maar nu mag je in 'n kamp verblijven,

want de president heeft in 'n allerhartelijkst schrijven
bepaald dat je 'n mens bent (waarop moord bedrijven

weliswaar nog niet mogelijk is), en, fluks ontmaagd,
'n waardig dienares kunt zijn van de staat z'n stijve.