Hoofdstuk XXI.
Toen de zon opkwam legden we deze keer niet aan, maar voeren gewoon verder. De koning en de hertog kwamen nu langzamerhand ook te voorschijn en na het ontbijt ging de koning op een punt van het vlot zitten, trok z'n schoenen uit, rolde z'n broekspijpen op en liet z'n benen behagelijk in het water bengelen. Toen stak hij een pijp op en ging z'n rol uit het hoofd leren. Na een poosje meende hij het wel te kennen en hij en de hertog gingen samen repeteren. De hertog liet het hem telkens en telkens weer over doen, en hij leerde hem hoe hij moest zuchten en de hand op het hart leggen. En eindelijk zei hij dat het heel goed was, alleen moest hij ‘Romeo!’ niet loeien alsof hij een stier was, maar het zacht en kwijnend zeggen, want Julia is een lief, zacht meisje, bijna nog een kind en ze jankt niet als een jakhals.
Daarna haalden ze een paar lange houten zwaarden te voorschijn, die de hertog uit een paar latten had gefabriceerd en begonnen het zwaardgevecht te repeteren. De hertog noemde zich Richard de Derde en het was prachtig om te zien hoe ze er op los sloegen. Maar toen struikelde de koning en viel in het water en daarna rustten ze uit en vertelden elkaar allerlei avonturen die ze hadden beleefd.
Bij de eerste de beste gelegenheid liet de hertog ergens wat affiches drukken en daarna ging het ongewoon druk op het vlot toe, want er werd aan één stuk door gerepeteerd.
Op een morgen zagen we aan een grote bocht in de rivier een klein plaatsje liggen. Even daarvoor legden we aan, in een kreek die wel een tunnel leek door de overhangende takken. Allemaal, behalve Jim, gingen we het dorp in om te kijken of er enige kans op was daar een voorstelling te geven. We hadden geluk, er zou die middag juist een voorstelling worden gegeven door een circus, en de boeren uit de omtrek kwamen al op alle mogelijke vervoermiddelen het dorp binnenstromen. Het circus gaf alleen een middagvoorstelling, dus hadden wij met onze voorstelling een goede kans dat er nog publiek zou komen. De hertog huurde een zaal en we gingen allemaal het dorp rond om onze affiches aan te plakken.
Nu, 's avonds gaven we onze voorstelling, er waren echter
Auteursrecht onbekend