26
Ik werd wel voortdurend wakker en identificeerde de bewegingen van mijn omgeving met het gehoor, natuurlijk: het was meestal donker, en zo niet: hij was te lui om zijn ogen te openen. Allereerst de zware stap van laarzen of goedkope, botte schoenen, die door het hoger personeel gedragen mogen worden, op weg naar de hondehokken op de binnenplaats; de beesten worden, nauwelijks wakker, jankend door de gangen gesleept; de beesten trekken opgewonden en blij blaffend hun begeleiders mee; op weg naar een kast waarin een fluitketel, blikken borden, een waarschijnlijk kartonnen doos met korrelige inhoud en bezems (die omvielen als de deur openging; ik lag en ik wachtte en iedere keer vielen ze weer om) stonden; op weg naar de wc, - met één wand tussen ons - , waarvan het reservoir, de enkele keer dat iemand de moeite nam om door te trekken, gevuld werd met de sputterende gang van dovende gasvlammen; op weg eindelijk naar mijn deur, met droog hoesten. Verder zag ik het allerlaatste oordeel, zittende aan de rechterhand van mijn vader: onder ons de Chinese kooplieden die kleurig bleven en riepen en hun vrouwen - terzijde schoven. De samenzwering van de hoogste MauMauleiders waar 41 vrouwen, 18 berggeiten en ontelbare kippelevers nodig waren
Auteursrechtelijk beschermd