27
Ze gaat weg: Donna bedoel ik. Naar een andere stad, waar de mensen haar niet kennen. De reden is makkelijk te raden: de arme ouders hebben een naam, het werk van de vader gaat voor, abortus was niet gewenst (door de draagster, alhoewel zeer veel mensen hierop voortdurend aandrongen: met deze dingen, dat is wel duidelijk, verstoren wij het maatschappelijk stelsel waarin wij leven; zuiver menselijk gezien zul je moeten toegeven dat dit niet kan; stel je de verantwoordelijkheid, voor zover je dat beperkt al kunt, eens voor, niet voor jezelf of voor haar, - waar iedereen aan voorbij praat en die alleen die ene taal kent - , maar voor die andere; trouwens hoe zou je in hun onderhoud voorzien?). We praten en lopen samen wat, 5 dagen is een lange tijd (als je rekent in zomerdagen wanneer je overal een huis vindt en je altijd reist en bezig bent, - maar niet nu, nu de kou je naar binnen, naar de anderen dwingt, waar weer gepraat moet worden; o, ik weet wel dat een uur kan bewegen zo gauw je voor je benen en voor het open kacheltje op moet passen: met onze hoofden daar vandaan; en waar we wachten). Drie dagen is een hele tijd, - maar niet als daar zonder meer de nachten, de morgens en de avonden afgaan. En dan plotseling belt ze nog een keer op, je zegt elkaar nog iets: over
Auteursrechtelijk beschermd