Zinne-beelden, oft Adams appel
(1642)–Jan van der Veen–
Auteursrechtvrij
[pagina XVII]
| |
Die op het gheestigh sweeft, soo veele gheest doet leeven,
Daer nu soo meenigh gheest sijn gheestigheyt uyt leest.
En Appel, welck een lust keuntg' in de Ziel ontsteken,
Als 't oogh sich in de lijst uws ommetreckx vermaakt,
En dat de gheest, het gheen ghy, sonder yets te spreken,
Ons soo wel-sprekendt seght, met soo veel lusten smaakt?
Ik meen soo d'Appel, die ons Groot-vaâr eer bekoorde,
Dat hy om eenen beet het Paradijs verliedt;
Had deer'er smaak ghehad, men daeghelijx niet hoorde,
Dat hy sy al te slecht van syn vermaack verstiet.
O gever van dit Oost! kost ghy ons elders wijsen,
Daer noch dees vruchten staen, wy gengen' er strax heen,
Al waer het noch sooveer; doch boven al u prijsen:
Maer noodloos; mits men die slechts vint by vander Veen:
Vervvin u Selve: |
|