25 minneliederen

[p. 28]

VII
We wale gedienen ende erbeiden mach

Wé wale gedienen ende erbeiden mach,¹⁺
deme ergeit et wale te spoede.²
daer ane gedachte ich manegen dach.³
Got weit, sint ich sie aller erest gesach,⁴⁺
ich diende here bit suliken moede⁵
dat ich twivels niene geplach.⁶
lonet mich's die goede,⁷
wir twé bedriegen onse hoede.⁸⁺

Ware ich onblide sint 't mich also steit,⁹
dat ware onrecht ende wonder,¹⁰
want al miin leit te lieve ergeit.¹¹
die minne is die miin herte al ombeveit.¹²
da ne is negeine dompheit onder,¹³⁺
mare blitscap die den rouwe sleit.¹⁴
des bin ich di gesonder:¹⁵
rouwe is mich ie lanc onkonder.¹⁶

1 Wie de kunst verstaat van dienen en toegewijde arbeid

+ 67,33

2 Hem lacht een gelukkige uitkomst tegen

3 Daar heb ik heel vaak over nagedacht

4 God is mijn getuige dat ik haar met hart en ziel was toegedaan vanaf het ogenblik, dat ik haar voor het eerst ontmoette

+ 68,1

5 God is mijn getuige dat ik haar met hart en ziel was toegedaan vanaf het ogenblik, dat ik haar voor het eerst ontmoette

6 Nooit verkeerde ik in twijfel

7 Indien de Beminde mijn diensten honoreert

8 Zullen wij samen de bewaking om de tuin leiden

+ 68,5

9 Als ik teneergeslagen ware nu ik er zo fijn voorsta

10 Zou dat ongelooflijk en zonderling zijn

11 Immers al mijn leed is omgetoverd in liefdevolle vreugde

12 Heel mijn binnenste is in beslag genomen door de liefde

13 Daar schuilt geen onverstand tussen

+ 68,10

14 Slechts blijdschap domineert, waarvoor verdriet het veld ruimt

15 Dientengevolge blaak ik van vreugde om U

16 Hoe langer hoe meer zijn kommer en droefheid onbekend aan mij