CL geestlyke gezangen

(1766)–Abdias Velingius– rechtenstatus


IV. Van de Goddelyke Voorzienigheid, Onderhoudinge en Regeeringe. LVII Lied. 1 Wie maar den Hoogen God laat werken, En altyd op Zyn goedheid hoopt: Zal Zyn Genade ras bemerken, In alles
[pagina 392]
wat hem tegenloopt: Wie op den sterken God betrouwt, Heeft op geen zand zyn huis gebouwd. 2 Wat helpt ons toch het angstig zorgen? Wat baat ons treurig wee en ach? Wat baat het dat wy allen morgen Ons zelv doen smelten in geklach? Door treurig- heid doen wy ons hart Noch meer gevoe- len onze smart. 3 Laat elk zyn lot in stilheid dragen: Men
[pagina 393]
zy toch in zich zelfs vernoegd, Zoo als des Heeren welbehagen En Zyn Alwetenheid het voegt. God, Die het alles aan ons geeft, Weet wat het Schepzel nodig heeft! 4 Hy kent de rechte vreugde stonden: Hy weet, wanneer het nuttig zy, Als Hy ons heeft getrouw bevonden, En niet besmet met huichlary; Zoo komt God, onver- wacht met goed, En zegent ons met o- vervloed.
[pagina 394]
5 Denk niet in Uw verzoekingstyden, Dat God U met Zyn Gunst verlaat: Dat elk zich mag in Hem verblyden, Die zig in weeld' en wellust baad. t Verloop des tyds verandert veel, En geeft aan yder mensch zyn deel. 6 Het zyn voor God geringe zaken: 't Is alles voor den Heer gelyk, Den ryken kleen en arm te maken, Den armen we- der groot en ryk. Wie doet er wond'ren,
[pagina 395]
dan de Heer, Die ras verhoogt ras plost ter neer. 7 Zing, bid en wandel op Gods wegen: Verricht Uw werk met trouwe vlyt: Steun op des Hemels milden zegen, Zoo wordt die nieuw en blyft altyd. Wiens hoop op Zynen God bestaat; Vindt, dat Hy nim- mer hem verlaat.

[pagina 396]
LVIII Lied. Voize Lied CV. 1 Wilt Gy, o myn gemoed! Daar op bedenking maken, Dat geen verandring heeft? Beveel God alle zaken: Dat ik niet vatten kan, Is aan den Heer bekent, Die alles, wat Gy ziet, Ter Zyner Eere wendt 2 Zal dan d'Elendeling Ten hoogen Hemel ryzen? Zal 't arme Schepzel dan Aan Zy- nen Schepper wyzen, Wat Hy verrichten
[pagina 397]
moet? Behoeft Hy iemands raad, Door wien het gansch heelal Reeds zoo veel eeuwen staat? 3 Ach neen o Groote God U zy het op- gedragen! Maak Gy het, zoo Gy wilt Doe, naar uw welbehagen. Of schoon het zeldsaam schynt, Het is toch eindlyk goed, Al wat Uw wondermagt En hoogste wys- heid doet. 4 O Vader! wil daar by My met Uw Gunst
[pagina 398]
vereeren, Op dat zoo alles moog Voor my ten besten keeren: Bewaar de plaats, daar 'k leef, Dat nergens zy geklach! Dat het voor my en 't volk Verdraaglyk wezen mag! 5 't Geloov is wel zeer zwak, Doch schenk my uitgenade, Dat het oprecht zy Heer! Dat het myn ziel niet schade. Hoe wonder- lyk 't ook ga, 't Staat alles in Uw magt, U zy daar ook alleen De lof voor toege-
[pagina 399]
bragt. 6 God Vader U, niet ons Niet ons zy eer bewezen! O Jesus! Uwe lof Uw Naam zy steeds geprezen! U God den Geest zy roem, Zy heerlykheid daar voor, Wat Gy gestadig doet De gansche waereld door!

[pagina 400]
De voor Gods Goedheid dankende. LIX Lied. 1 Ik vertrouw, in al myn wegen, Op den Levendigen God: Hy is my een bron van zegen, En myn hulp in 't droevigst lot. Hy alleen - Is de geen, Dien ik met myn harte meen. 2 Zeg my, wie kan toch vertrouwen Op een nietig adams kind? Wie kan toch een
[pagina 401]
sterkte bouwen In de lucht en in den wind? Niets bestaat - Maar vergaat, Wat hier ook het oog verzaad. 3 Maar Uw goedheid zal beklyven, O Myn God! in eeuwigheid: Hier doet Gy de Schepsels blyven Om dat Gy ze voedt en leid: Al wat leeft - Gy steeds geeft Alles wat het nodig heeft. 4 Geeft Hy niet een ryken zegen, En in
[pagina 402]
grooten overvloed; Zyn Genaad' is als een regen, Ja gelyk een watervloed. Aard en lucht Hy bevrucht Als men om zyn by- stand zucht. 5 Dank den Schepper booven maten In zyn Zoon met lof musyk, Die ons heeft, als aarde vaten, Saamgekneedt uit stof en slyk: Groot van Raad - sterk van daad Is Hy, Die 't heelal verzaad.

[pagina 403]
Van der menschen zondenval en elende De door Adam gevalle, en door Christus weder opgerichte Zondaar. LX Lied. 1 Door Adams val is 't gansch geslacht Der menschen heel verdorven. Dit gif is voort in ons gebracht: Nooit waar 'er hulp verworven, Was Adams kroost Door 's Heeren troost Niet vrygemaakt van schaden, Die Satans magt Op Eva bragt En op haar had geladen.
[pagina 404]
2 De Slang had haar daar toe bekoort. Zy viel en deed ook vallen Haar man, dus werd veracht Gods woord; Waar door zy ook ons allen Bragt in den dood: Doch in dien nood Heeft God ons willen geven Zyn lieven Zoon, Uit zynen Troon, In wien wy kunnen leven. 3 Gelyk wy dan, door Adams kwaad, Gods gramschap moesten lyden: Zoo wil ons Jesus in der daad Van schuld en straff
[pagina 405]
bevryden. En daar 't heelal, Door Adams val, Was geestelyk gestorven; Zoo heeft de Heer Door Christus weer Zyn erfdeel heil verworven. 4 Schonk God aan ons Zyn Eigen Zoon, Toen wy noch Zondaars waren, Die ster- vend' hong aan 't Kruis ten toon, Doch weer is opgevaren: Daar door wy zyn Verlost van pyn En in Gods Gunst geko- men, Naar 's Vaders woord, Die ons ver-
[pagina 406]
hoort, Wie zou den dood dan schroomen? 5 Hy is de weg, het licht, de poort, De waarheid en het leven, Des Vaders Raad en Eeuwig Woord, Van Hem aan ons gegeven Ten toeverlaat, Die open staat, In wien wy vast gelooven. Geen Ramp- spoeds nacht, Noch 's Vyands magt, Kan ons aan Hem ontrooven. 6 Die mensch is Godloos en vervloekt; Die zal geen heil aanschouwen, Die niet
[pagina 407]
by God vertroosting zoekt, Maar op het vleesch wil bouwen. O! arme Ziel! Die 't ooit geviel Een andren troost te wagten, Dan by God is, Gy zult gewis! Door 's duivels list versmachten. 7 Wie hoopt op God en Hem vertrouwt, Wordt nooit in smaat gedompelt: Wie op dien vasten Rotsteen bouwt, Wordt nim- mer overrompelt. Wat tegenspoed Hem hier ontmoet, Hy zal ten val niet komen,
[pagina 408]
Wie God geheel Kiest tot zyn deel. Want Hy bewaardt de vromen. 8 Ik bid U, Heer! uit 's harten grond, Ai! wil toch nimmer weeren Uw heilig Woord van mynen mond: Dan zal geen schuld my deeren. In schand' en schaâ Op Uw genaâ Zal steeds myn hoope wezen. Die op U bouwt En vast betrouwt, Zal voor den dood niet vreezen. 9 Uw Heilig Woord is voor myn voet Een
[pagina 409]
licht, dat met zyn straalen, My op den le- vensweg behoed Voor 't onverstandig dwa- len. Zoo ras dat licht Het Ziels gezicht Beschynt, kent men dien zegen, Dien God hem geeft, Die daar naar leeft, En hoopt in all' Zyn wegen.

[pagina 410]
De zich in zyne Elende erkennende. LXI Lied. Voize Psalm XXXVIII. 1 Ach wat ben ik myn Ontfermer! En Beschermer! By Uw ongenaakbaar licht? Ziet ik lig in mynen bloede Wyl ik 't goe- de, Dat ik wil toch niet verricht. 2 Ach wat ben ik myn Bloedwreker! Zwakker zeker, Dan een strohalm voor den wind, 's Menschen daden, vol elen-
[pagina 411]
den, Zyn, in 't wenden, Als een wever- spoel gezwind. 3 Wat ben ik, myn Borg en Vader! Daag- lyks kwader Wordt myn Ziel in haren stand. Laat m' Uw afzyn niet bedroeven; Wil niet toeven Ryk my Uw genade hand. 4 Ach! wanneer zult Gy my geven 't Za- lig leven? Kom! o kom, ai help my Heer! Onz' elend' kan U bewegen: Enkel ze- gen Zult Gy op ons storten neer.
[pagina 412]
5 Zondig zyn Heer onze harten, Dat geeft smarten. 'k Ben 't, met schaamte, wel bewust. Zielen Arts! aan schouw myn plagen, Hoor myn klagen, Schenk myn matte ziel weêr rust. 6 Geef, dat my de dood niet schade; Schenk genade: Laat my zyn Uw troetel- kind: Werk gestadig in my kleinheid, En ook reinheid, Dat 'k genaad' en ruste vind'.

[pagina 413]
LXII Lied. Voize Psalm XXX. 1 Wie ben ik, Zondaar, aardsche worm, O Allerhoogste Hemelheer? Wie ben ik, die door fellen storm Gelyk een schip, sla heen en weer? Wie ben ik, dat Gy my wilt leiden En als een goede her- der weiden? 2 Wie ben ik, stof en slyk en asch? Ver- heven God! Gy kend myn staat: Hoe my
[pagina 414]
de dood beschoren was, Geheel bemorst, be- smet en kwaad; En nochtans komt Gy my genaken, Om my goedgunstig vry te maken. 3 Wie ben ik Heer? myn Ziele schat! Ik lag te went'len in myn bloed: Maar Heer Uw mededogen had Een rustplaats voor myn bang gemoed. Wie ben ik, dat Gy, Heer der Heeren, Wilt in myn laage hut verkeeren?
[pagina 415]
4 Wie ben ik? wat 's myn huis? o Heer, Wat is toch myner Oud'ren stam? 'k Lag zonder hoop en redloos neer: 't Is zondig zaad, waar uit ik kwam. Het lyf des doods blyft daaglyks kwellen En wil m' in zonden kluisters knellen. 5 En echter zaagt Gy Uwen Knecht O Je- sus! met erbarming aan: Gy bragt hem wederom te recht, Om eeuwig voor Uw Troon te staan. Wie ben ik? Heer, wat is
[pagina 416]
myn woning, Dat Gy my leerdt en leidt als Koning? 6 Ik ben niet waardig, Davids Zoon, Dat Gy U tot my Zondaar wendt, Waar- om verlaat Gy Uwen Troon, En geeft m' Uw Zelv', in myn elend? Wat is mynhuis door U verkoren? Ik ben die Zoon, die was verloren.

[pagina 417]
De, in erkentenisse van Zyne onmagt en onbekwaamheid, tot God schreyende. LXIII Lied. Voize Lied CXXIII. 1 O God! wil toch myn Ziel verkwikken Door Uw Genade-Zonneschyn: Wil, Menschen Vriend! my troost beschikken, En laat Uw hart my gunstig zyn! Kom, wil U myner toch erbarmen, Als eenes radeloozen armen. 2 Gy zyt het, Die my troost kunt geven;
[pagina 418]
Een God, Die wonderwerken doet, Door wien wy zondaars kunnen leven: De Schenker van het zalig goed: Die weg- neemt allen nood en schaden, Door zon- den schuld op ons geladen. 3 De blinde kan de Zon aanschouwen: Een doove hoort het spreken aan: De lam- me durft zyn voet vertrouwen: Melaats- heid wordt gansch weggedaan: De doode krygen geest en leven: Den treurigen wordt
[pagina 419]
troost gegeven. 4 Hebt Gy wel eer die wonderdaden O Heer! door Uwe hand verricht; Zoo kunt G'ook weeren al die kwaden, Waar voor de Ziel zoo angstig zwicht. Ach! laat ons Uwe krachten merken, Door onverdiende Goed- heids werken. 5 Gy kent, o Heer! ons onvermogen: Wy zyn verblind in 't ziels gezicht: Ach Heer! verlicht Gy zelv' myn' oogen, Door
[pagina 420]
stralen van Uw zalig licht. Dan zal ik zien d'onzichtbre dingen, Bedekt voor wufte Stervelingen. 6 Ontsluit, o God! ontsluit myn' ooren, En maak, my, Heer! tot Uwen Knecht. Hier ben ik; wilt Gy die doorboren, Dat ik U trouw dien' en oprecht: Gehoor- zaam op Uw Woord moog letten, Om daar myn gangen naar te zetten. 7 Ik wankel op myn kreuple voeten: Dan
[pagina 421]
struikel ik, dan val ik neer: Laat ik in zwakheid, kracht ontmoeten, Op dat ik wandel U ter eer, En myne treden nooit bezyden Van 't pad der waarheid mogen glyden. 8 Wie stuit melaatsheid in heur woeden, Die kwaal zoo vol rampzaligheid? Myn Arts! wil my ter hulpe spoeden. Heelmy, zoo is myn hulp bereid. Laat Uwe Won- den, o myn Leven! Genezing voor myn
[pagina 422]
wonden geven. 9 Ik ben gansch dood en al myn krachten, Verstand en wil zyn zonder magt: Zal ik o Heer! Uw wet betrachten, Schenk my dan nieuwe levenskracht: Dat ik, gelyk een boom, moog bloejen, Aan wien veel duizend vruchten groejen. 10 Ik zie myn' armoed' en elenden, Myn eigen roem in 't hart doorboord: Wil my die vreede boodschap zenden, Uw Zalig
[pagina 423]
Euangelie-woord; Op dat ik dus, reeds hier beneden, Den voorsmaak hebb der Zaligheden.