Spiegel historiael. Vijfde partie. Deel 2
(1931)–Lodewijk van Velthem–
Auteursrecht onbekend
[pagina 344]
| |
Hoe die coninc den strijt vernam ende vanden rouwe diemen dreef .xl.Die niemare liep vor dien bode,
Eer die sonne quam te gode.
2840[regelnummer]
Sanderdages vanden dage
So quam die jammerlieste clage
Vorden coninc, sijt seker das,Ga naar margenoot+
Dat Artoys verslegen was,
Ende alle die gene die daer waren
2845[regelnummer]
Bleven daer met siere scaren.
Die coninc, die hem sere mesliet,
Hine seit der coninginne niet,Ga naar margenoot+
Maer behendelike den rouwe droech.
Nochtan dat hi ter eerden sloech,
2850[regelnummer]
Therte wildem al beswiken,
Als hi horde van al den liken
Die in Vlaendren waren gemaect.Ga naar margenoot+
Den groten rouwe die hi smaect,
Entie sijn herte alle dranc,
2855[regelnummer]
Waer u te secgen al te lanc.
Hi dede der coningin verstaen
Anderssins dant was vergaenGa naar margenoot+
Tesen bitterliken stride.
Si waende waers, ende es blide,
2860[regelnummer]
Datmen niemen soude verdragen,
Ga naar margenoot+ Hadsi bevolen, ende dede vragen
Oft alse nu ware gesciet,
Alse si beval ende hiet?
| |
[pagina 345]
| |
Hi seide: het waer also geslegen
2865[regelnummer]
Datter nieman was verdregen.
Sine verstoet den coninc niet wel,
Ende hadde des bliscap ende spel.
Si ginc daer poenten, ende visieren,
Hoemen die heren entie scuwieren
2870[regelnummer]
Alle in Vlaendren soude goeden,
Die dese orloge onderstoeden.
Doe werp die coninc haer inden scoetGa naar margenoot+
Ene letter, van bloede roet.
Want bedi, diese screef,
2875[regelnummer]
Ontfoer, daer Artoys doet bleef,
Met groter smerten dorwont,
Ende desen oec wel swaerlike stont,Ga naar margenoot+
Die die letter screef ende sciep,
Want dbloet hem over die vinger liep.
2880[regelnummer]
Die coninc groten rouwe besief.
‘Vrouwe’, seit hi, ‘leest desen brief,
Hi sal u al die dinge verclaren,Ga naar margenoot+
Hoet in Vlaendren es gevaren.’
Die vrouwe sach den brief besmet
2885[regelnummer]
Vanden bloede, ende werd ontset.
Si nam den brief, ende las
Dat alt tfolc verslegen was.Ga naar margenoot+
Si sloech haer hande, ende mesliet:
‘Help God, wats mi nu gesciet!’
2890[regelnummer]
Si riep doe: ‘Coninc, edel coninc,
Wrake over den quaden Vlamine,
Die mine [o]em[e] hebben gemort.’Ga naar margenoot+
Van haren hoefde heeftsi gescort
| |
[pagina 346]
| |
Die hoeftclederen, ende hare huven,
2895[regelnummer]
Datsi achter die sale stuven,
Ende met alle oec metten hare.
Men horde noyt sulc mesbare.Ga naar margenoot+
Si seech neder ende beswaltGa naar voetnoot2898
Als .i. die ter eerden valt.
2900[regelnummer]
Die spise verdarf nu tesen male,
Want al dat was in die zale,
Die oude liede metten jongen,Ga naar margenoot+
Sloegen haer hande ende wrongen,
Elkerlijc om sinen vrient.
2905[regelnummer]
Si hebben hem selven so ontsient,
Datsi niement en geleken,
En mocht niemen andren toesprekenGa naar margenoot+
Die rouwe togede, die si dreven,
Oft si onlange souden leven.
2910[regelnummer]
Die coninc moeste met crachte vlien,
Ga naar margenoot+ Hine conste den rouwe niet gesien.
Hi seide doe: ‘Coninginne, vrouwe,Ga naar margenoot+
Maniert u selven in uwen rouwe.
Haddes u te voren bedacht,
2915[regelnummer]
Dit hebdi al selve toe bracht.
Gine dorvet niement anders tien
Dan u selven, wildijs lien.’Ga naar margenoot+
Dit seer te ginc, al waest niet saen,Ga naar voetnoot2918
Alset dicwile heeft gedaen.
|
|