Dichterlyke mengelingen (1833)

Dichterlyke mengelingen

(1833)–J.F.C. Verspreeuwen– rechtenstatus

Auteursrechtvrij

Vorige Volgende



[pagina 63]
Houwelykslied Goegezongen aen den hee[r] B. en jufvrouw V.D.G. den dag hunner bruiloft. Ik ook, ik heb een speeltuig, niet Om snareloos den muer te sieren; Ik heb een, ja, en eeuwig zal Het liefde en min en vriendschap vieren. U, zangster, u aenroep ik, wil Myn lied door hoogre kringen Doen stygen, en verheffen tot In 't hof der hemelingen.
[pagina 64]
ô Heilige Echt! gy doet my 't vuer Van zuivren zangdrift gloeyen; Daer ik de zaligheid der min In 't golvend hart zie vloeyen. Ja, dubbel is myn plicht: U, Bruid, Geheugt u nog die liefde?...... Die liefde, die my 't onryp hart Voor d'eerste mael doorgriefde. Gy, Bruidegom, gy makker in Myn jeugd en studiejaren, Hoe vriendlyk was onz' levensloop Toen wy studenten waren! En nu, nu blaekt het houwlyksvuer In onuitdoofbre vonken Op 't autaer van een God...... helaes! Uw byzyn maekt my dronken.
[pagina 65]
My dunkt, ik zie in 't bly verschiet Uw hart van liefde blaken - Uw boezem golven, schokken, als Uw Bruid den band zal slaken....... ô Zaligend genot! triomf! De sluyer valt van de oogen; Natuer, die 't alles trillen doet Is door dien schok bewogen. Triomf! gezegend zy het hart Dat weêr een vrucht zal dekken; Mocht ze eens tot eer van God en steun Van 't Vaderland verstrekken. Dit waer myn wensch! maer is myn taek Nu al beslist? zal heden Myn zangster stom zyn by 't genot Van zoo veel teederheden?
[pagina 66]
ô Neen! want van de wieg af aen Blonk onschuld in haer oogen; En beider mond heeft steeds de borst Van rede en deugd gezogen. Dat zielverrukkend rood, dat haer, Die wangenkleur die trekken, Die in 't door min vernepen hart Een zuiver vuer ontdekken - Die oogen zonder weêrgâ, God! Hoe waterden ze 't harte! Hoe zonken duizend minnaers neêr Onmachtig door hun smarte! En gy, ô Bruigom! gy verwint Dit alles; in haer armen Zult gy uw teerverliefde borst Aen hare borst verwarmen,
[pagina 67]
ô Ja! 'k gevoel het! 'k zie uw mond Die roode lipjes kussen; Ik zie u tin tiend van genot Uw dorst, zoo hevig, sussen. Vaerwel, ô Echtelingen! 'k staek Myn lied, ontydig afgeschreven; Ach! moge B. en V.D.G. In eendracht, heil en voorspoed leven.

Vorige Volgende