Nipper 49
Op katholieke lagere scholen werd je lang geleden verteld dat elk mens zijn eigen engelbewaarder had. Een onzichtbare door Onzelieveheer naar de aarde gezonden hemelbewoner die maar één taak had: zorgen dat de aan hem toegewezen mens niet in zeven sloten tegelijk liep.
In vijf of zes sloten lopen kon kennelijk nog wel, en dat zag je ook voortdurend om je heen gebeuren.
Ik vond het geen prettig idee dat er voortdurend zo'n onzichtbare, in vroomheid gehulde Engel achter me liep en me in de gaten hield. En dat iedereen die ik tegenkwam ook voorzien was van zo'n heimelijke metgezel. Een hele aarde vol mensen met daarachter een Engel, ik werd er een beetje paranoïde van. Goed dat ik als kind nog niet wist wat dat was, en er dus gewoon mee kon leven. Maar toen ik een jaar of 12 was verdween de Engelbewaarder ineens, alsof hij nooit bestaan had. Iemand, het kan de Paus geweest zijn, had hem kennelijk in de ban gedaan, hij verdween spoorloos. En zelfs Wikipedia kent hem niet meer. Tik ik daar ‘Engelbewaarder’ in dan krijg ik dit:
De Engelbewaarder kan verwijzen naar:
* een voormalig RK jeugdtijdschrift
* een literair bulletin
En een aardig café in Amsterdam, kan ik eraan toevoegen. Maar waar de term oorspronkelijk voor stond, weet vermoedelijk niemand meer. En ik moet zeggen: ik wou dat ik het ook niet meer wist.
Auteursrechtelijk beschermd