Snipper 22
Tikkel genant (6 en slot)
Wildplasser.
Ik heb er een hekel aan om op te vallen. Toch, soms is het niet te vermijden. Het zal 2010 geweest zijn toen ik met uitgever Vic van de Reijt een paar biertjes dronk in zijn favoriete café, een meidensteenworp vanaf Singel 262. Van oudsher rekenend op mijn meer dan levensgrote blaas besloot ik naar huis te gaan zonder toiletbezoek. Maar eenmaal in lijn 2 op weg naar Amsterdam-Zuid sloeg de aandrang onverbiddelijk toe. Zo erg had ik het nog nooit meegemaakt. Tot de eindhalte zou ik het niet droog kunnen houden, werd me pijnlijk duidelijk.
Ik had uiteindelijk de keus ofwel in de plastic boodschappentas te plassen die ik bij me had, ofwel uit te stappen en ergens in het wilde weg te urineren.
Gezien de drukte in de tram koos ik voor het laatste.
Bij de halte Rijksmuseum stapte ik uit.
De avond was nog jong, maar het begon toch al te schemeren.
Dat gaf me moed. Het ijzeren hek van het Rijksmuseum met daarachter de binnentuin noodde.
En zo stond er enige tijd later een grijze en keurig geklede oude heer te plassen tussen de ijzeren stangen van het hek door.
Vermoedelijk met enige bevreemding gadegeslagen door passanten. Hij verwachte elk moment de stevige hand van een diender op zijn schouder: ‘Meneertje toch, wat zijn wij hier aan het doen?’
Maar er gebeurde niets. En gelukkig kwam er al vrij snel weer een lijn 2 langs, voor de rest van de rit. Toch enigszins geschokt bereikte de oude heer veilig zijn huis.
Auteursrechtelijk beschermd