De nieuwe tuin

[p. 91]

X.

De roode hymantophyllum voor mijn raam
Hebt gij te teer gepleegd, te trouw begoten.
Nu is zijn bloem in 't najaar uitgesproten,
Maar bleek en armlijk staat ze of zij zich schaam'.

Gij dwaze tuinman, te onbedacht genegen
Wekte dit leven ge. In dit kilst getij
Begiet ge daaglijks, vol van medelij,
Wie als zij sterft eerst leven hadd' gekregen.