'ne Zöch vaan de ieuwigheid

'n Affaire mèt 't leve

[p. 81]

16

Had 'r nog neet lang genóg gelege op deen handdook?

Dee nek zou trouwens noets gans good koume; dat had 'r euver gehawwe vaan nao döbbelsjes zeuke.

‘Loup toch rech-op jong! Pa had 't zoe dèks gezag; ‘de krijgs nog ins 'ne pókkel este zoe door geis!’

Toch eigenaordig wie me soms zónder weijer explicatie de meining vaan get kin verstoon.

Heer stónd ins, wie zoe dèks in deen tied, te stare veur z'nen aquarium, boe 'r e stekelbeerske had losgelaote bij de goudvèsse.

Iers hadde die groeter vèsse 't stekelbeerske (e menneke mèt roej kieuwe 'ne roeje boek en sjoen blauw uigskes!) aongevalle, zoetot 't gans paniekerig in 'n heukske op en neer sjoot op zeuk nao e geetsje. Nog gein drei ore later had 't z'ch geposteerd ónder 't krejjepeurtsje en doog 't edere kier 'nen oetval es zoe'ne goudvès ouch mer in de buurt dörfde te koume.

Zoeget vónd 'r machtig interessant!

Toen hoort 'r Pa tege Ma zègge: ‘Wat steit 'r dao toch te stare? Dat is toch neet mie normaal!’

En Ma kaom mèt: ‘Laot 'm toch.... beter zoe es aanders!’ ‘Dao bin'ch entans nog neet zoe gerös op!’ had Pa gezag. Ze hadde achter de vinster vaan de kamer nao de steiweeg gestande en wiste neet tot 'r 't woord veur woord kós hure ('t boveleech stónd ope). Charles had ouch vaan niks gebierd; allein mer 'n roej kleur gekrege. Heer had begrepe tot Pa z'n ouge neet in z'n tes had.

Jao (euver tesse gesproke) Charles had stèllekes z'n han oet z'n tesse gepak en op de rèk gelag, neve d'n aquarium.

[p. 82]

Heer zat z'ch rech en wreef z'ne pienlikke nek.

Heer mós dinke aon 'n oetspraok vaan Dostojewski, die 'r vaanmörge gezeen had bij Lou Abels in e klein beukske euver Russische Wiesheid:

‘Vaan alles móste hawwe: vaan alles wat gesjaope is, eder körrelsje zand, elk bleedsje, eder leechstraol.... alles.

Pas este veur alle dinger leefde veuls, kinste 't Goddelik Mysterie doorgronde!’

Waos heer dèstieds neet op de gooje weeg gewees mèt z'n groete interesse veur de netuur? Wat had 'm aofgeleid? Heer zaot heij noe mèt 't book euver Odysseus op z'ne sjoet en begós te blajere, mie veur de sjoen foto's, al lètde 'r toch wel op d'n teks.

Heer laos de passage boe d'n held d'n Hades - 't doejeriek - binnegeit um aon de geis vaan Teiresias te vraoge wat 'm nog allemaol te wachte steit. De sjrik sleit 'm um 't hart, want die spoke dringe nao väöre en wèlle drinke vaan 't offerblood. Heer moot ze mèt ze zweerd achteroet wèrke (zelfs de geis vaan z'n Ma), totdat heer de profeet gesproke heet. En dee kump daan en veurspelt häöm nog väöl eiend; meh oeteindelik zal heer trök mage nao Ithaca, z'n vajerstad.

Heer lag 't book opzij en pakde e paar neutskes vaan de sjaol um get te knawwele. Halverwege dit proces veel heer in slaop en heer bevónd z'ch op d'n oksaol, meh neet dee vaan de Jesuïtekèrk boe 'r vreuger had gezónge.... 't Waos trouwens gein echte kèrk; 't had mie weg vaan 'ne zaol, mèt steulkes wie in 'ne cinema. 't Waos örgens in Australië.... Noe wis 'r 't.... dit waos 't zäölke vaan die secte boe Miep en de kinder z'ch bij hadde aongeslote....

't Waos bij 't trouwe vaan z'ne zoon Peter.....

Charles stónd heij mèt 'n partituur in z'n han, umtot heer zou mote zinge....

Ouch had 'r deen awwe plate-camera vaan Pa um z'ne nek

[p. 83]

haange, want ze hadde 'm gevraog um de foto's te make.... Z'n döchterke, Beppie, zaot vlak neve 'm, en weijer..... aon d'n aandere kant vaan 't broedspaar.... zaot Miep, de vrow boe 'r z'ch vaan had laote sjeije.

D'r waos 'ne vent in e sjiek blauw börgerpak aon 't preke euver de Ware God en euver 't veurrech te mage sameleve es maan en vrow in de Woerheid (ach Veritas, dach Charles, ach Pravda!)......

Heer wis tot 'r direk nao de preek mós zinge, meh d'r zaot 'ne grummel in z'n keel en heer zou wel wèlle kriete, umtot ze heij noe weer ins allemaol bijein zaote.

Meh, wat zou 'r 't ierste mote doen? Dat gewiech vaan de camera waos zoe zwoer aon z'ne nek en heer wis trouwens neet of de flitse zouwe wèrke. Dat had 'r zoe mer ingestoke in e leukske aon de zijkant vaan 't houte kiske en mesjien waos dat mer e mottegeetsje. (Op zoe'nen awwerwètse camera höbste toch gein aonsleting veur 'n electronische flits!) Obbins stónd ze achter häöm: Miep, de vrow boe heer mie es twintig jaor mèt geleef had, neet altied leef gehad! Häör hand rösde op z'n sjouwer; ze rangeerde get aon dat reempke. Häör geziech - gans vruntelik noe - kaom nao väöre, häör wang tege zien wang, zach.... Ze fluusterde: ‘Laat me eens lezen, wat je gaat zingen’. Z'n ouge woorte vochtig en 'r kós de wäörd ónder de notebalke bekans neet zien. Toch laos heer veur, al mós 'r edere kier nao aosem snakke:

Es ist dir gesagt....

es ist dir gesagt....

es ist dir gesagt, Mensch, was gut ist

(toen kaome ouch de volgende wäörd los:)

und was der Herr

und was der Herr

und was der Herr von dir fordert....

(zie keek 'm aon mèt hiel väöl leefde en begriepe in häör ouge

[p. 84]

en heer dach dao ouch 'n traon in te zien)

nämlich Gottes Wort halten, und....

(noe lepe z'n traone wie 'n kaanjel, zoetot heer de res neet mie kós zien, meh heer wis 't toch:)

und Liebe üben

und demütig sein

vor deinem Gott.

Ze keek häom aon en heer wis wat ze mèt die ouge zag: ‘Zuuste noe wel? Zuuste 't eindelik? Kinne veer daan toch weer same zien?’

Meh noe mós 'r opstoon en z'n partituur op de stool lègge, want z'ne zoon en sjoendochter waore al op 't podium en keke of ze wouwe zègge: ‘Sjeet noe toch op! Boe blijfste?’ Heer strukelde euver 't stupke en toen heer de camera riechde en op 't knupke duijde kraog 'r dat fèl flitsleech in z'n ouge en waos stekeblind....

en waos wakker!

Zoe wied nao väöre waos 'r gevawwe, tot 'r haos op de grónd laog.