Logo DBNL
De werken van Vondel. Deel 5. 1645-1656 (1931)

De werken van Vondel. Deel 5. 1645-1656

(1931)–Joost van den Vondel–rechtenstatus Auteursrecht onbekend

Vorige Volgende

De hoogtyt van Marten Looten en Christine Rutgers.aant.*

 
Wech nu met begraefnisçedel:vs. 1
 
Wech met rouwkleet, lijk en baer.
 
Stel de blyde bruiloftsvedel.3
 
Stryk den boog op uwe snaer.4
5
Trouw de snaren aen de rymen.5
 
Volg met spel en zang den trant
 
Van den jeugdelijken Hymen6-7
 
Naer de groene ledekant.
 
Al het lant begon te mindren9
10
In getal van burgery.
 
d' Ouders smolten en hun kindren,11
 
Langs den Aemstel en ons Y.
 
Niemant docht om Bruiloftstoortsen.
 
Geene jeugt had vryens lust;
15
Want de brant der heete koortzen
 
Al haer minnekoortzen bluscht.
 
Onder 't nypen van die maeren17
 
Sprak ons Vryer in zijn' zin:18
 
Zal men dus ten grave varen,
20
Zonder afkomst, zonder min?20
 
Zal de bloem van onze dagen
 
Dus verstikken zonder geur?
 
Durf men 't hylixlot niet wagen?23
 
Heeft de jeugt geen minnekeur?24
25
Noch om leven, noch om sterven
 
Wil ik schuwen d'oude wet,26
 
Die de huizen helpt aen erven,27
 
En haer' zegen geeft aen 't bed;
 
Aen den boomgaert, daer de LOOTEN,
30
Den geslachtboom houden staen,30
 
Die door enten planten pooten
 
Nimmer zal noch kan vergaen.
 
Zonder lang te zitten wachten,
 
Of te zuffen zonder troost,
35
Schiet CHRISTYN in zyn gedachten,
 
d'Outste van haar Ouders kroost,
 
Rijp van zinnen, rijp van reden,37
 
Wakker rustig in den aert,38
 
Afgerecht op deugt en zeden,39
40
Als een puikbloem, minnens waert.
 
In der yl daer heen gevlogen,
 
Zet het flonkerdiamant
 
En de schoonheit van haer oogen
 
Voort zyn hart in lichten brant.44
45
Wat al vlammen, wat al smarten
 
Pynigen den trouwen helt,
 
Die het minnevier durf tarten,
 
En zich waegt in 't vlakke velt.
 
Want hier worstelen gepeinzen
50
Hoop en wanhoop tegens een,50
 
Openhartigheit en veinzen,
 
Koelten en gedienstigheên,
 
Lust en onlust, naer de vlagen
 
En de buien van weêrzy.
55
Och, wat leert de min verdragen,
 
Daerze wacht op haer gety!56
 
Zoo het door verloop van tyen
 
Eens de maegden valt te beurt,
 
Datze uit noot de jongmans vryen,59
60
Die haer wreetheit heeft gesleurt
 
Door den hagel, wint, en regen,
 
Heele nachten lang, zoo spa;
 
Zal de wraek het leet opwegen,63
 
Wacht u voor hun ongena.
65
Doch het is nu tijt te duiken.65
 
Vlaggevoeren is te vroeg.66
 
Laet u, als een' slaef, gebruiken,
 
Achter dezen gouden ploeg.
 
d'Akker zal het zweet vergelden:
70
Ploeg en arbey met gedult.70
 
Denk hoe d'air de korenvelden
 
In den zomertijt vergult.
 
En CHRISTYN is steen noch marmer.
 
Neen, haer hart, van maegdewas,74
75
By u vier allengskens warmer,
 
Wil haar Minnaer niet in asch,
 
Na dien arbeit zien begraven.
 
Neen, haer koelte voelt een vlam.
 
Deernis krijgtze met u slaven,79
80
Dat tot noch geen einde nam.
 
Hy verwerft hier op zijn bede,
 
En het Jawoort datze traeg
 
Met haer versche lippen knede,83
 
Op zijn drift en vraeg op vraeg:84
85
En de hantvest van het zoenen85
 
Wort verworven. Bruidegom,
 
Klaeg om geen geslete schoenen:
 
Want de nachten komen om.88
 
Hoortze nu hun keelen paren
90
Met een minnelijk muzijk.90
 
Op zijn galm en luitesnaren
 
Vaert de Bruit in 't minnerijk.
 
Onder zang en galm te wekken
 
Groeit de nieuwe vrientschap aen.
95
Ziet die tortels trekkebekken.
 
Kan dees vrientschap wel vergaen!
 
Bruigom LOOTEN, met CHRISTYNE,
 
Uwe Bruit, zoo trouw gepaert,
 
Dat Godts zegen u beschyne.
100
Sla uw oogen hemelwaert:
 
Die u t'zamen wist te voegen
 
Schenke u beide, in dezen staet,
 
Eenen rijkdom van genoegen,103
 
Dat al 't gout te boven gaet.
 
 
MDCLIII.

Vorige Volgende

Over het gehele werk

titels


auteurs