De werken van Vondel. Deel 5. 1645-1656

[p. 577]

Muzyck Ter Bruiloft van den E. Bruidegom, Joan Papenbroeck, En de E. Bruit, Maria Koeck.aant.^*

Snaert uw veelen, spant uw keelen^{vs. 1}

Op een blyde bruiloftswijs.

Huwt den zanglust aen het spelen.

Ziet, ay ziet het paradys

Opengaen. Nu heft uw toonen

Hooger: ryst nu altemael:

Want hier daelt de nachtegael,

Om 't gezegent feest te kroonen⁸

Met zyn' wiltzangk. geeft gehoor.⁹

Proeft dees leckerny van 't oor.¹⁰

Kon de Min ons Zanggodin,¹¹

Tot gezang en spel geboren,
Met zijn leckerny bekoren?

Deze tong, die eeuwigh zong,

D'eer der maeghdelycke reien,
Kan die uit haer' wellust scheien?

Smaeckt de gloet van min zoo zoet?

Is 'er zoeter spel als zingen?
Laet dan al myn snaren springen.

Geeft de kroon aen geenen toon.

Laet ons al te bruiloft varen.
Speelt den scheyzangk op uw snaren.²²

* Van 1653. Afgedrukt volgens de tekst in de Hollantsche Parnas 1660, blz. 353.
Johannes van Papenbroeck (25 jaar) ondertrouwde 4 Junie 1653 met Maria Koeck (20 jaar), geboren te Brussel.
De Papenbroek's behoorden waarschijnlik tot Vondel's Katholieke vrienden. Beide familienamen komen voor onder de leden van het S. Cecilia-College van zangers in de Boomskerk te Amsterdam. Vandaar het opschrift Muzyck en de vorm van het gedicht. (Dr. S.)

vs. 1 Snaert uw veelen: besnaart uw strijkinstrumenten.

8 te kroonen: op te luisteren.

9 wiltzangk: vrije, natuurlike zang.

10 leckerny van 't oor: gewoon beeld bij Vondel voor muzikaal genot.

11 ons Zanggodin: de bruid, blijkbaar muzikaal begaafd.

22 scheyzangk: afscheidslied.

[p. 578]

Slotzang.

 

Nu sterven ons gezangen.

 

Muzyckers, vaert nu wel.²⁴

25

Nu streckt al ons verlangen

 

Naer minnelycker spel,

 

Dat niemant heeft verdroten.

 

De zang heeft zyn verdriet:

 

Maer trouwe mingenooten

30

Verdriet dit leven niet.

 

Het zingen heeft zyn uren:

 

Dit kan duren.

24 Muzyckers: muzikanten (in Vondel's tijd al verouderd woord: Ned. Wdb. IX, 1302).