De werken van Vondel. Deel 5. 1645-1656
(1931)–Joost van den Vondel–
Auteursrecht onbekend
[pagina 842]
| |
Ter Bruilofte van den E. Heere Joan de Witt, Raet pensionaris van den Lande van Hollant en Westvrieslandt,
| |
[pagina 843]
| |
Met zang ten hemel vaert, om 't nieuwe licht t'aenschouwen,
25[regelnummer]
Te groeten met den dagh, daer 't gras, dus lang verwelckt,
Vast aengroeit, dat het piept, en 't lantvolck koeien melckt:Ga naar voetnoot26
O Moeder van de min, begunstigh myne beden.
De welvaert van myn' Staet bestaet alleen in steden
En maght van menschen niet, maar oock in eerlyck bloet,Ga naar voetnoot28-29
30[regelnummer]
Ter heerschappy geteelt, gequeeckt, en aengevoedt.Ga naar voetnoot30
's Lants adeldom bestaet alleen in schilt noch wapen,Ga naar voetnoot31
Maer oock in 't vroom gemoedt, ten dienst des volks geschapen;Ga naar voetnoot32
En hierom heeft het lot DE WITT, myn' trouwen helt,
Op Katoos ouden stoel, aen 't roer des lants gestelt,Ga naar voetnoot34
35[regelnummer]
En juist ter goeder tyt; toen d'eilanden der Heeren,Ga naar voetnoot35
Die al den Oceaen en weerelden regeeren,
Geraeckten hantgemeen, en klampten boort aen boort,Ga naar voetnoot37
Van hier tot Indus kust, en purperden met moortGa naar voetnoot38
De velden van Neptuin, die, op den helschen donderGa naar voetnoot39
40[regelnummer]
En blixem der kortouw, met al zyn heir, van onder,Ga naar voetnoot40
Den zeestroom roocken zagh, en branden, root van gloet,
Het vreeslyck kraecken hoorde, en 't scheuren van den vloet,
Het bersten van 't metael, 't geknars 't geschrey der mannen,
Als of de vrede was ter weerelt uitgebannen,
45[regelnummer]
De grendel van de hel gesprongen uit zyn slot,
Al 't naere spoock ontboeit, de vyanden van GodtGa naar voetnoot46
En 't menschelyck geslacht. In 't midden van die baeren,
Dien zeebrant, stont DE WIT in 't opgaen van zyn jaeren,
Gelyck een rots, aen 't roer van mynen vryen Staet,
50[regelnummer]
Bekoort door niemants gunst, verschrickt voor niemants haet.Ga naar voetnoot50
Hy stack, door zyn beleit, de zwaerden in de scheede;
En holp de zee en 't lant aen dien gewenschten vrede,
Waer by de burgery van weêrzy zit ontlast,
De hulck den acker ploegt, daer gout en zilver wast,Ga naar voetnoot54
55[regelnummer]
D'eilanden onderling elckandren heusch bejegenen,Ga naar voetnoot55
En minzaem, als voorheen, met eere en liefde zegenen.
Wat waer 't een jammer dat dees Staettelgh, zonder vrouw,
En afkomst, afgeslaeft, in 't endt verdorren zou!Ga naar voetnoot58
| |
[pagina 844]
| |
Het is uw eigen ampt myne uitgeleze stammenGa naar voetnoot59
60[regelnummer]
En huizen onder een, door kracht van minnevlammen,
Te smilten, en de deught te queecken in haar kroost.Ga naar voetnoot60-1
's Landts arbeit eischt een stut, en minnelycken troost.Ga naar voetnoot62
Wanneer myn wachter zit beschanst in zyn papieren,
Of worstelt in den Raet, en nacht en dagh van stierenGa naar voetnoot64
65[regelnummer]
Vermoeit wort, kan een vrouw door vriendelyck onthael
Verquicken 's mans gemoedt. men ziet hoe steen en stael
En diamanten zelfs, door een geduurigh wrytenGa naar voetnoot67
Verliezen en vergaen; en zou de borst niet slyten
Van dezen Herkules, die voor den vrydom waeckt?
70[regelnummer]
Ghy, die met uwe torts en minnevieren blaeckt
De kilste harten, die noit gloet van minne voelden,
Of voelende, terstont door bezigheit verkoelden,Ga naar voetnoot72
Tre toe, ontvonck DE WITT, en WENDELE, zyn ga,
Met uwe zuivre vlamme, op dat haer ongenaGa naar voetnoot74
75[regelnummer]
Verzachte, en zy dien Helt, haer trouwe toebeschoren,Ga naar voetnoot75
Omhelze en wellekome. Ick zie den Helt herbooren,Ga naar voetnoot76
En al het vrye Landt in deze twee vereent.
Zoo ga de bruiloft in, op 't juichen der gemeent'.Ga naar voetnoot78
Zy zal hem afgeslaeft des middernachts verpoozen,Ga naar voetnoot79
80[regelnummer]
Daer ghy de ledekant bestroit met geur van roozen,
Die op haer kaecken reede ontluicken van de schaemt,
En 't schaemroot, eene verf die zulck een Bruidt betaemt.Ga naar voetnoot82
Ick zie twee hooftsteên reede in deze beide paeren,
De Merwe en Aemstelstroom, gelyck in echt, vergaeren,Ga naar voetnoot84
85[regelnummer]
Den Haegh en Amsterdam elkandre wel verstaen,Ga naar voetnoot85
Zoo wyt als Bickers vlagh den grooten Oceaen
Beschaduwde, en doorsnee met ryck gelade schepen,
Die 's weerelts gouden oegst in Hollants boezem slepen.Ga naar voetnoot88
Ick hoor den ouden Graef, in top van Amsterdam,Ga naar voetnoot89
90[regelnummer]
Uit eene heldre wolck, met blyschap zynen stam
Begroeten in dees twee, die wy met wenschen paerden,
En vruchten gunden, die naer bey de Grootvaêrs aerden.
Behaeght u dit, voltreck myn be, tot Hollants heil,
Zoo vierigh dat geen twist hun minne scheide en deil'.
| |
[pagina 845]
| |
95[regelnummer]
De moeder van de min bestemde deze bede.Ga naar voetnoot95
De Leeuw des lants, ontvonckt van minne, scheen dit mede
Te stemmen. Venus zagh het vier in zijn gezicht,Ga naar voetnoot97
Dat eerst te branden scheen van grimmigheit, gezwicht,
Als of hy om DE WITT de Joffer scheen te vryen.
100[regelnummer]
De hemel zeegne hen en 't lant met gulde tyen.
J.V. VONDEL.
|
|