De werken van Vondel. Deel 8. 1656-1660

[p. 413]

De LXXIIII. Harpzang.^*

Confitebimur tibi, Deus.

Wy willen u, o Godt belijden,

Belijden, u ten prijs,

Uw' naem aenroepen t'allen tijden,

O, Almaght, goet, en wijs.

Wy willen uwe wonderwercken,

Zoo wijt alom gespreit,

Trompetten. als de tijt zijn vlercken,⁷

Zeght Godt, heeft afgeleit,^7-8

Zal ick rechtvaerdigh vonnis vellen,

En scheiden goet, en quaet,

Elck zijnen rechten loon bestellen.

De gansche weerelt staet

Gesmolten in begeerlijckheden,

Bedorven in den aert,

Met haere inwoonders daer beneden:

Doch zijt geensins bezwaert:^12-16

Ick heb bevestight die pylaren,

Waeraen op zulck een' dagh

De bloem, gezift uit alle schaeren,

Zich veiligh houden magh,^17-20

'K vermaende alom die godeloozen:

Ay staeckt uw onrecht toch,

Gy adderengebroet, en boozen,²³

Houdt op uw horens noch²⁴

Te kanten tegens 't alvermogen.^24-25

Verheft uw horens niet

Zoo trots, ten schimp van 's hemels boogen.²⁷

Betoomt uw tong, en ziet

Eerst wat gy spreeckt. ay terght den toren²⁹

Des hemels niet, wanneer

Gy lastert, en d'alhoorende ooren

Te na spreeckt, en Godts eer:^28-32

Want oost, noch west, noch woeste bergen

* Ps. 74.

7 Trompetten: V: narrabimus, vs. 2.

7-8 als de tijt zijn vlercken, Zeght Godt, heeft afgeleit: V: cum accepero tempus, vs. 3. B wijst er op, dat God hier spreekt, en verklaart: als de tijd van mijn oordeel is gekomen, hij bedoelt dus: aan 't eind der wereld, wat Vondel renaissancistisch voorstelt met een gevlerkten Chronos.

12-16 V: Liquefacta est terra et omnes qui habitant in ea, vs. 4; B spreekt van de menschelijke iniquitates (begeerlijkheden).

17-20 V: ego confirmavi columnas ejus, vs. 4; B verklaart de kolommen als de volmaakte menschen, Gods uitverkoren dienaren, door Vondel hier de bloem genoemd.

23 V: delinquentibus, vs. 5.

24 noch: nog.

24-25 V: nolite eaxltare cornu, vs. 5.

27 Zoo trots: B: cornu superbiam significat.

29 toren: toorn.

28-32 V: Nolite loqui adversus Deum iniquitatem, vs. 6.

[p. 414]

 

U niet bedecken voor

35

Den rechter, die zich niet laet tergen,

 

En alle nevels door

 

Kan dringen met zijne alziende oogen,^33-37

 

Hy zet den eenen af,

 

En komt den anderen verhoogen.

40

Hy grijpt den kelck van straf

 

En wraeck, vol bittren wijn geschoncken,

 

En droessem, schenckt rondom.^40-4242

 

Het grontsop is niet uitgedroncken.⁴³

 

De boosheit zal alom

45

Dien kelck van wraeck noch moeten zwelgen,

 

Zoo wijt de weerelt streckt.

 

Ick zing doorgaens voor Jakobs telgen⁴⁷

 

Godts lof, noch noit bevleckt.

 

De hooghste Rechter wringht de hoornen⁴⁹

50

Den booswicht uit het hooft,

 

Verheft den kam der uitverkoornen,⁵¹

 

Gelijck hy heeft belooft.

33-37 V: Quia neque ab oriente neque ab occidente, neque a desertis montibus quoniam Deus judex est, vs. 7-8, waarbij B noteert: nergens kan men voor Gods oordeel vluchten.

40-42 V: Calix in manu Domini vini meri plenus misto, vs. 9; B spreekt van Gods straffen.

42 schenckt rondom: schenkt rond; V: inclinavit ex hoc in hoc, vs. 9.

43 grontsop: droesem, V: faex, vs. 9.

47 Ick zing: V: Annuntiabo, vs. 10; B: Vox haec Prophetae est; doorgaens: zonder ophouden.

49 De hooghste Rechter wringht: V: confringam, vs. 11; B: Haec vero Dei vox est.

51 kam: hetzelfde als hoorn (49), V: cornu; gewoonlijk heeft den kam of hoorn verheffen ongunstige beteekenis, vgl. Lucifer, 1498, 1685, 2008.