Gedichten

[In 't avondduister dwaal ik]

In 't avondduister dwaal ik

Den weg op langs haar huis;

Van liefde lispt het maanlicht

Met 't popelbladgesuis.

[p. 6]

 

Dat huis is 't heilgenschrijntje,

 

Waar 't heiligje in woont,

 

Dat wondren doet en liefdrijk

 

Mijn eeredienst beloont.

 

 

 

Wanneer 'k hier kom aanbidden

 

En siddrend opwaarts zie,

 

Dan glanst er een aureole,

 

Om 't huis, van poëzie.