Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L

[Feest]

FEEST, z.n., vr. en onz., der, of van de feest - van het feest; meerv. feesten. Een tijd voor plegtige godsdienstoefeningen, of voor vermaak geschikt. Van hier paaschfeest, pinksterfeest, enz. Een feest vieren, feest houden. Huwelijksfeest, verjaarfeest. Ook voor een gastmaal, overeenkomende met het fr. festin. Oul. zeide men iemand feeste doen, voor iemand vriendschap bewijzen. Van hier feestelijk, plegtig - pragtiglijk: iemand feestelijk onthalen - feesteling. Zamenstell: feestdag, feestgebaar, feestgewaad, feestlied, feestoffer, feestzang - bruiloftsfeest, geboortefeest, huwelijksfeest, kermisfeest, kersfeest, verjaarfeest, vreugdefeest, enz. Oul. was het van dit feest gevormde werkw. feesten in gebruik, voor feest vieren, gelijk ook fosteren, voor onthalen.

[p. 43]

Feest, hoogd. Fest, eng. feast, fr. fête, van het lat. festum, festus dies. Het wordt, gelijk boven aangewezen is, in het onz. en vrouwlijke geslacht gebezigd. Vond. heeft van deze feest; maar ook op het heidensche feest. Zoo ook de zamengestelde woorden, het offerfeest, het wijnfeest. Hooft heeft de feest van 't gulde vlies. Dit volgt de Decker. Bij Mel. St., en anderen van de Ouden, wordt het mede vrouwlijk gebezigd. Het tegenwoordige gebruik schijnt meer voor het onzijdige, dan vrouwlijke geslacht te zijn.