[Wee]
WEE, tusschenwerpsel, dat eene hevige smert aanduidt: het was er vol ach en wee. De Kalidonsche vrouw kermt luide o wee! o wach! Vond. O wee! wat ramp komt mij bespringen! L.D.S.P. Voorts is het met eenen derden naamval achter zich eene uitroeping, waardoor men onheil aankondigt: wee hem! wee haar! wee den bevruchten ende den soogenden vrouwen in die dagen. Bijbelv. Met het, of een, wordt het een z.n.: een wee over hen uitroepen. Het tweede wee is wech gegaen, siet het derde wee komt haest. Bijbelv., waar het een onheil aanduidt, dat met de uitroeping van wee aangekondigd was. Zamenstell.: weeklagen, enz.
Wee, hoogd. wehe, weh, fr. hé, wallis. gwae gr. ουαι, eng. wo, woe, angels. wa, we, lat. vae, Ulphil. vae, is eene natuurlijke uiting van smart.
Auteursrechtvrij