Haerlemsche Duyn-Vreucht

in-hebbende: veel nieuwe, stichtelijke en vermaeckelijcke, amoureuse liedekens ende gedichten; soo op versierde, als waerachtige geschiedenissen gemaeckt

[p. 93]

Klacht,, over geyle minne-,, kracht.

ONlangs gingh ick my vertreden,

In 't gheboomte voor de Stadt,

Daer een frisse Maghet sat:

Siet: die heb ick voor ghebeden

Om een Kusjen van haer Mondt,

't Gheen my niet en wierdt ghejont.

Venus heeft een Vuyr ontsteecken;

Cupido toogh my in 't hart:

Een onlijdelijcke smart:

Maer mijn klaghen, en mijn smeecken:

Kon dees Maeght beweghen niet,

Dies ick 't daer niet by en liet:

Ick heb haer by 't lijf ghetoghen,

En ick smeetse voort in 't groen,

Om met haer mijn wil te doen:

Och! sey sy, met natte ooghen:

Iongh-man, u doch wel besint,

Eer ghy u meer onderwint.

Ick en achten niet haer klaghen,

Maer ick heb mijn Wil ghedaen:

Voorts liet ick haer heenen gaen.

Strackx liet sy my achter jaghen:

Brenghen als een Dief, of Slaef,

Voor den wreeden Marrick-graef:

Daer werdt my doen voor ghehouwen,

By dees Maghet (in present)

't Gheen my seer wel was bekent,

Maer mijn hart begon te flouwen:

Siende dat ick was ghebracht:

Daer men menigh Schaepken slacht.

Voorts wierdt in den Raedt besloten:

Hoe men my beloonen souw,

Voor 't onteeren van dees Vrouw:

't Dartel bloedt most zijn vergoten:

Venus most verdreven zijn,

Door een doodelijcke pijn.

Daed'lijck ginck men my daer bouwen:

Een Kasteeltjen boven plat:

[p. 94]

 

Fraey verciert met Galgh en Radt,

 

Om my 't Hooft op af te houwen,

 

Tot bestraffingh van het quaedt;

 

En soe een vervloeckte daet.

Vrou-Venus is van aerdt:

Het soete dat sy baert,
Kan ons gheen soet verstrecken;
Het is in-wenigh roet,
Bestreecken met wat soet;
Dus wilt niet aen lecken.