Ziels-opwekking tot waare deugd en vrolykheit in lof- en smeekliederen, mitsgaders veldgezangen

[fol. *6r]

Op het voortreffelyk sang-boeksken, Van de Wel Edele en Wyt Beroemde Digtster Juffrouw Fransina Jacoba Coets. geboren van Westrem.
Ter opwekkinge van ware Deugd en Vrolykheit En Verheerlyking van den Groten Heer en Formeerder van alles.

Wie lust een waare Vrolykheyt
Die uyt het Weldoen word geboren?
Hy soek die niet in Ydelheyt
Waar meê de Ziele gaat Verlooren.
Verloren? jae; en boven dat
Vergaerd se sig, van Toorn, en Wrake;
Van Vloek en Gramschap, eenen schat
Die haar zal ongelukkig maken;
Des te Ongelukkiger, voorwaar,
Als ooyt het Zalig Opper-Wesen
Zig, en syn schoonheyt naakt en klaar
Ten doel der Min heeft aangepreesen.
Wie hoord dan de Uytbod van Gods Zoon,
‘Door my, is God in Heyl te vinden,

[fol. *6v]

 

Myn Deugd, is Vreugd, die smaad en hoon,

 

En allen leet wel kan verslinden?’

 

Hy zette sig bedaard ter neêr

 

Om synen Geest eens te Vergaed'ren,

 

En sie de Gunst'ling Gods, wanneer

 

Die Werksaam is in deese blaed'ren,

 

Wel eens, met klaag- en jammer-stof

 

Om 't sondig hart, de Onreyne daden,

 

Die vaak bemorst, haar 's Konings Lof

 

Beswalkten; en syn ongenade

 

Haar weerdig maakt. Maar wees bewust,

 

Uyt sulk een Treuren, sie 'k ontsproten

 

De Ware Vreugd, en ziele Lust.

 

Hier word de ontferm'ling overgoten

 

Met Heyl, en Goed; met schat, en Eer,

 

Die ruylt se niet voor gansch de Wereld'.

 

Zy soekt haar Deel in de Opper Heer;

 

Zyn Deugden glants maakt haar bepereld.

 

Ze vind hier 't kost'bre Halsjuweel

 

Van Cier'lyke Hoedanigheden

 

De Zagtheyt, de Ootmoed is 't Fluweel

 

Ter dekking van haar naakte Leeden.

 

Zorgvuldig, met een Vasten Geest

 

Treedse in de regte Hemel sporen.

 

Den Smallen weg kiest se allermeest.

 

Zy soekt met Vrugt Gods Woord te horen.

 

Zy vind ter haarder Ziels onthaal.

 

Veel Wond'ren van Genade en Liefde

 

In 't Heyl Verbond, en Avondmaal

 

Daar Jesus min haar Ziel doorgriefde.

 

De Wereldliefde keurd sy af.

 

Hoe Teder siet ge haar overgeven!

 

Om niet by 't snoode sonden draff,

 

Maar by de Volhyt Gods te Leven.

 

Het ^* schepsel moet ook dienstbaar zyn

 

Om de opgebeurden Geest te helpen.

* Veldgesangen

[fol. *7r]

 

Tot 's Konings Lof is niets te kleyn;

 

Nooyt swygt se of't hart zou overstelpen.

 

Ey wereldling geloov dan vry,

 

Hier is de ware en regte Blyheyt!

 

Zo streeft men ramp, dood, Hel, voorby

 

En Erft voor Eeuwig Sal'ge Vryheyt.

 

Den keur'ling Gods dient dit voor al

 

Ter stoffe om naar syn hart te Singen.

 

Hy doe dan sulk een bly geschal

 

Door Lugt en Wolken henen dringen

 

Hy dank de Digster, Roem haar kunst.

 

Aanbid' in haar Jehova's Gunst.

 

Die haar nog lang met Zegen kroon

 

En dit haar werk met vrugt beloon.

J.H.D.