Henry en Louize

Eerste deel

[p. 214]

Een-envijftigste brief.
De Heer Adelaart aan Mejufvrouw Bedilziek.

Mejufvrouw!

Als Tante van louize wil ik niet afzijn u kennis te geeven, dat mijne Pupil ten huwelijk gevraagd wordt door den Capitein henry, een der Officieren van ons Guarnizoen; - en dewijl deeze partij mij zeer geschikt; ja, aanzienlijk voorkwam, heb ik dien Heer zijne begeerte toegestaan. - De jonge lieden schijnen wel overééntekomen - in één woord, alles belooft een gelukkigen Echt. -

Ik heb de Vader van den Capitein zelf gekend, en verscheiden van zijn geslacht, door berichten. - Het zijn, in alle gevallen, lieden van eer en deugd geweest. - Deeze Heer is een jongman van goede zeden, en beproefde eerlijkheid - hij is bemind van zijne Opperhoofden - heeft gegronde hoop van bevordering - ik heb vernomen dat hij reeds tot Majoor staat verheven te worden. - Mij is als Voogd, door gemelden Pretendent van onze louize, genoegzaam beweezen, dat die Heer zoo veel, ja meerder, tijdelijke middelen be-

[p. 215]

zit dan noodig is, om onze louize fatsoenlijk te onderhouden. -

Ik verwacht, Mejufvrouw! dat gij, zoo wel als ik, verheugd zult zijn, over dit, voor louize, zoo wenschelijk geval, en dat gij dien Heer ook vergunnen zult zijne Beminde aan uw huis te komen bezoeken, ten einde hij u tevens van zijne hoogachting verzekere. -

Er heeft, Mejufvrouw! nog eene zeer gelukkige gebeurenis plaats, welke, omtrent louize, allerbijzonderst is. -

De Heer kruijer, weleer bij den Vader van louize bekend, wiens bediende hij was, en door mij, op verzoek van mijnen vriend leonard, naar de Oost-Indie voordgeholpen, is, na een afzijn van veele jaaren, terug gekomen, en wel met den rang bekleed van Commandeur der Retourvloot. - Deeze Heer brengt groote schatten mede, welke hij op eene eerlijke wijze vergaderd heeft. - Hij toont een zeer dankbaar hart te bezitten - en wil de geringe weldaad, die ik hem beweezen heb, vergelden, door louize voor zijn eigen kind aanteneemen. - Ik heb deezen voorslag, zoo als gij begrijpen kunt, niet afgeslagen; ik twijfel geen oogenblik of Gij zult hier mede ook zeer in uw schik zijn; en met dankbaarheid toestaan, dat deeze Heer, louize aan uw huis komt bezoeken, indien dit niet reeds geschied is. -

Met hoe veel oplettendheid ik uwen brief heb ingezien, zoo moet ik u, Mejufvrouw! blijven betuigen, dat het gedrag van mijne Pupil niet an-

[p. 216]

ders is dan ik wenschen kan; en dat louize, wel verre van zich ergens in te buiten te gaan, zo zedig en ingetoogen in haaren omgang is, als men van een vrolijk en levendig meisjen verwachten kan. - Dat zij smaak heeft om zich netjens - en zoo gij wilt, wat zwierig, te kleeden, wel wat kwaad steekt daar toch in? - Zij is jong - en 't zou immers belagchelijk staan, wanneer zij zich in de kleeding van eene oude vrouw stak? - Ik weet wel, Mejufvrouw! dat de lieden, welke zich vroomen noemen, eene andere soort van opschik aanneemen; dan, dit bewijst alleen, dat zij daarin eene soort van verdienste stellen - en is dit geene werkheiligheid? - Geloof mij, Mejufvrouw! de Pharizeeën, die den Heiland der waereld, door hun opstooken, aan het kruis gehecht hebben, waren nog veel naauwgezetter dan iemand uit uwe Oeffening wezen kan; en hoe werden zij altijd bestraft door den Mond der Waarheid; - wat hebben zij niet een kwaad berokkend! zelfs voor de komst van den Messias; immers, door te willen uitmunten boven andere Jooden, waren zij oorzaak van de opkomst der Sadduceensche secte, die den mensch tot een beest verlaagt. - Zoude het in onze eeuw ook niet wel zoo gaan, Mejufvrouw? - Door zich te willen afscheiden van andere menschen van onzen staat - door heiligheid te zoeken in uiterlijke gebaerden, maakt men, voor die geenen, welke tegengestelde neigingen hebben, de verbetering zoo onmogelijk, dat zij veeleer toomeloozer worden. - Ik wijze u wederom op het Euangelie, en dat zegt: dat al

[p. 217]

wie God aanroept met eenvouwigheid des harten, en in den geloove, Hem aangenaam is. 't Komt er weinig op aan of zijn kleed geborduurd of effen, het hoofd gekapt of onder een kapjen verborgen is. - Nederigheid - eerbied voor Hem, en liefde tot onzen medemensch, is het geen God van ons eischt. - Alle giften komen van God, onzen goeden Vader. - Hij is de Maaker van alles. - Nu kunt gij immers niet veronderstellen, dat Hij het eene geschapen heeft tot gebruik, en het ander om nutteloos in een hoek te liggen. -

Ik hoop dat gij mijne aanmerkingen mij ten goede zult houden. - Indien ik dwaale onderricht mij. -

Geloof intusschen dat ik met achting ben

Mejufvrouw!

Uw Ed. Dienstv. Dienaar,

adelaart.