Henry en Louize

Eerste deel

Een-enzeventigste brief.
Henry aan Louize.

Bekoorelijke louize!

Ik ben terug gekeerd; maar vind u niet. - Mijn beminnelijk Meisjen is reeds disparois - gij weet dit was het motto van den Tovenaar uit de Chineesche Schimmen. - Engelin! ik zal haast bij u zijn; over twee dagen zal ons Regiment afvuuren en gemonsterd worden: - als dat voorbij is hoop ik voor eenige dagen bij u te komen, en mijn nieuw logement betrekken; - daarna zal ik nog voor een week of zoo terug moeten kee-

[p. 312]

ren - vervolgens mijne louize opzoeken, en niet meer verlaaten. - Ik heb met mijn Kameraad, den Majoor van het eerste Battaillon, eene afspraak gemaakt, namelijk, hij wil gaerne met mij changeeren, en deezen zomer mijn dienst waarneemen, dan kan hij, met den winter, naar huis trekken; anders zoude het nu mijn post zijn, om het Regiment dit saisoen te commandeeren; want de overige Hoofd-Officieren gaan meest alle weg, zoo dra de Exercitie is afgeloopen; dus was, zonder deeze schikking, mij de wacht aanbevolen. -

Zie daar, lieve vriendin! eenige weinige regelen schrifts van uwen henry, die al zijn geluk stelt in van u bemind te worden - och! laat hij u altijd behaagen! - Dat niets in staat zij die banden der liefde te breeken, waarmede hij verbonden zijt aan

Uwen eeuwig getrouwen Minnaar,

henry.