Den echo des weerelds. Deel 2

Zo is 't 'er mee gestelt.
Een korte aanspraak aan de juffers.

Ik onderstel dat men my zal toestaan, dat de Schoonheyt het grootste Voorrecht en de weezendlykste Zegen is die de Natuur heeft besteet aan de vrouwelyke Sexe; ja de Deugd zelve, hoe heerlyk dat 'er de Wysgeeren ook over papegaayen, is ten minsten zeven trappen laager als de Schoonheyt, Den Lezer zal fluks gissen dat dit een Wonderspreuk is, doch ik zal hem staandsvoets uyt den droom helpen. Is het de pligt van de Deugd niet om een oog in 't zeyl te houden op de Schoonheyt, en om die te beschutten tegens alle ruuwe Bestormers? Kan nu iemant die by zyn zinnen is staande houden, dat de Kamenier den voorrang heeft boven haar

[p. 224]

Meestres; Op die wyze zou een Kourantier konnen voorgeeven, dat den General de las Torres zo een braaf Generaal was als den grooten Eugeen, dat den Hemel verhoede.

Aan die gelukzalige Bevoegtheyt, ik meen aan de Schoonheyt, zyn de Juffers alle haare Overwinningen en Verooveringen verschuldigt. De Liefddaadigheyt mag een Meysje in een Klooster voeren, maar het zal een Dochter nooit bevorderen tot de Omhelzing eens Konings; en het Goud, den aldermachtigsten Zeylsteen naast de Schoonheyt, schoon dat het een overvloed van Schynheyligen voortbrengt, echter was het nooit in staat om eenen waaren Minnaar te maaken 't zedert de Schepping. Het is de Schoonheyt om dewelke zig jaarlyks zo veele Minnaars verdrinken, ophangen, en vervloeken, tot het onuytspreekelyk vermaak der hovaardige Juffers. Door die Schoonheyt triomfeert de Sexe over de Gestrengheyt, over de Wysheyt, over de Onverschilligheyt der Ongevoeligen, en over het manmoedig Besluyt der Braaven. Die Schoonheyt dwong Julíus Cesar, en na hem Mark Antonius, om hun Lauwerieren neer te leggen in den schoot van Kleopatra. De Blikken van Judith doorboorden eerst de ziel van Holofernes, eer dat haar handen zyn hoofd afknipten. Ja alhoewel de Zenuwen van Herkules zo sterk waaren als Kabeltouwen, echter sleurde hem zyn Maitres Omphale met een enkel haairtje waar het haar luste.

Wiert den gulden Appel, die Schoonheyds prys, nog niet lang gelêden toegeweezen aan de schoone Venus, by Priams verstandig Kind, toen de drie bekende Godessen voor hem blank stonden in puris naturalibus, op den Berg Ida? De Schoonheyt ontwapent de Dapperheyt, verblint de oogen der Gerechtigheyt, en verlokt de Maatigheyt in een vrouwelyk Coffihuys, alwaar die Deugd dagelyks den hals breekt over een paar schoone Blikken. In 't kort, of liever in 't lang, Juffers, was het niet geweest ter liefde van de Schoonheyt, het is tien tegens een of de Mannen zouden al over lang een soort van een joodsche Staatkunde hebben in 't werk gestelt, en afgescheyde Apartementen toegestelt in hun huyzen, gelyk als de Zoonen der Besnydenis die nog hedendaags gebruyken in hun Synagoogen.

Het Vervolg toekomende Maandag.