12 Nog steeds in spanning, 's Avonds komt dokter vertellen dat de onderzoeken uitwezen dat het kanker is. Wij moeten moedig verder in het geloof dat bij God niets onmogelijk is.
Kanker. Hy hat it wurd doe net yn 'e mûle nommen. It is opfallend dat er, yn dat Hollânsk, yn 'e wy-foarm skriuwt. Hy seach it as in probleem fan ús mei-inoar.
It siet der winliken al jierren yn. Op syn fiifenfyftichste hold er hommels op fan roken, hy liet de bokjes fan de iene op 'e oare dei stean. De Kolstarsigaretten hie er al earder ôfsward.
‘It smakket my net mear, ik snap net wat ik der oait oan fûn ha.’
Tante Elske spile de rol fan ûnheilsboadskipster, doe. Us mem wie dêr net ta by steat. In telefoantsje mei in soad stiltes. Gjin hoop mear, nee. Stadium: al troch it hiele lichem hinne. En it plak fan 'e tumor: útsoarte ûngeunstich.
‘Hoe is er der sels ûnder?’
‘Ferslein. Hy kin der net oer prate, liket it noch net te beseffen.’
‘De lêste wiken siet er neffens ús mem wol gauris mei de hân op it liif.
‘Wêrom dochst dat Homme?’
‘Dat fyn ik wol noflik.’
Neffens har fergong er fan de pinemage.
18 nov. Goed weer. Nogal veel bezoek, 's Middags komt Dunnelijn uit Leeuwarden. Heel goed gesprek.
19 Goed geslapen. Er komt nog geen bericht over verdere behandeling. Afwachten, 's Middags met moeder Elisabethbode rondgebracht.
21 Kouder. Samen nog gewandeld. 't Gaat aardig goed.
23 14.50 uur. Klovenkamp. Dat gesprek viel tegen. Het is ernstig. Dokter komt nog even maar is niet bemoedigend. Vertrouwen op de Heere.
Yntusken hiene se besletten om har der net by del te lizzen. Hy