Kan een mensch te veel weeten?
Eene Historie en eene Fabel
De algemeene opinie is, dat een mensch niet te veel kan weeten. Dit geloofs artiekel is niet het mijne. Zeker stondt de groote weetenschap der Latijnsche Poëzij grootelijks in den weg aan Dr. O. zeker zou hij de deur niet uitgejaagd zijn geweest, door den Rector van 't Latijnsche School, zo hij, terwijl hij omringd van eene angstvallige famile, bezig was des Rectors kind, gevaarlijk bedleegerig, te onderzoeken, niet gezogt hadt zijne weetenschap in de Latijnsche Poëzij te vergrooten, door te vraagen, of zekere sijllabe lang of kort was.
De volgende historie, die hier past als 't vierde rad aan een wagen, zal komen te staaven mijne meening. Het is gebeurd, in den voorlaatsten oorlog, dat 'er, op den zelven tijd, zich bevondt op St. Eustatius, een twintigtal koopvaardij schippers, wier schepen de Engelschen genomen hadden. Deeze twintig lieden komen op den inval met een brik herwaarts te steevenen; en nimmer kwam 'er een schip maller over
Auteursrechtvrij