De schoonste gaven der vrouw

[p. V]

Voorrede.

Toen mij het verzoek werd gedaan een Engelsch boek voor de Hollandsche vrouwen en meisjes te bewerken, en het geheel van toepassing te maken op Hollandsche toestanden, deinsde ik eerst voor zulk een taak terug; maar het boek doorbladerend, ontwaakte de lust in mij het werk te aanvaarden.

Laat geen angstvallig recensent zorgvuldig het oorspronkelijke met het Hollandsche gaan vergelijken; hij zou zeker vreemd staan te kijken. Want, zooals de opdracht luidde, moest ik aan de hand van den onbekenden auteur - hoe jammer dat het oorspronkelijk boek ons zijn naam noch pseudoniem meldt! - een werk leveren dat in zijn Hollandsch kleed ook inwendig door niets meer zijne Engelsche geboorte zou verraden. Ik hoop dat zulks mij is gelukt. Door de ontelbare wijzigingen, toevoegingen en weglatingen, die noodzakelijk waren, zou ik er in slagen de Ensche kleur door een Hollandsche te vervangen, durf ik

[p. VI]

bijna zeggen dat als 't ware een ander boek is ontstaan. Wie het onvoldaan uit de hand moge leggen, wijte het aan de vertolkster der beschouwingen van den hooggeachten schrijver, niet aan den oorspronkelijken schepper van dit uitstekende werk, dat ik een plaatsje toewensch op den boekenhanger van iedere Hollandsche vrouw. De toepassing van de lectuur op haar dagelijksch leven zal gewis aan haar geluk niet schaden.

J.v.W.