Poëmata

[p. 216]

Elegia XVII.

Ad amicum quendam in Hollandiam nauigaturum.

ERgo fugis? nec sana tuam sententia mentem

Mutat & ambiguas per maris ibis aquas?

Nec poterunt patrias habitantes Naiades vndas

Nec poterit duram sistere Ganda fugam?

Ah miser infidos abiture per aequoris aestus,

Et loca foedifragis non nisi culta Deis;

Si tua crudeles discerpant carbasa venti,

(Dî tribuant verbis omen abesse meis.)

Si pelagus coelo, coelum se misceat vndis,

Quid tibi tunc animi, quid tibi mentis erit?

Occurret tumidi facies moestissima ponti,

Occurrent pauido nubila plena metu.

Territus abijciet laxas nauclerus habenas,

Facturus Dominis vltima vota Deis.

Et modò commotum mare, modò sidera cernens,

Planget se patrios deseruisse Lares.

Quid facies cum fata tuae minitantia vitae

Excludet fragili fessa carina trabe?

Quid facies cùm laxa sinus, lacerata rudentes

Nauis ab instanti diuidet vna nece?

Hinc tibi deformes scopuli, cautesq́ue rigentes,

Sparsaq́ue per tumidum plurima saxa fretum:

Inde minabuntur crebris praerupta procellis,

Inijcientq́ue grauem littora moesta metum.

Quin etiam centum feralia monstra Charybdes,

[p. 217]

 

Saxaq́ue spectabis picta cadaueribus.

 

Quin etiam infami latrantes inguine Scyllas

 

Quaeq́ue latent nostris plura pericla vadis.

 

Nec deerunt pauidis trepidata Ceraunia nautis,

 

Illa solent Batauum saepè mouere fretum.

 

Nec deerunt syrtes toto quas aequore fusas

 

Saepiùs ambiguis contegit aestus aquis.

 

Et simul errantem refluis Maeandron in vndis,

 

Et Lunae dubias experiere vices.

 

Et simul occurrent immani corpore Cete,

 

Quaeq́ue solent miseras mergere monstra rates,

 

Rosmarus hic binis instabit dentibus audax

 

Quiq́ue magis diro Zaphius ore furit.

 

Quid referam varijs deformia bruta figuris,

 

Ire per irati caerula prata freti?

 

Quid referam toto dispersas aequore phocas

 

Non nisi se moestis pascere nauifragis?

 

Burualur, & Nahual, Roider Springualdus, Hyaena⁺

 

Sunt mage nominibus barbara monstra suis.

 

Illa tibi iusto constringent corda pauore.

 

Illa tuae venient certa ruina rati,

 

Cetera si taceam vasti discrimina ponti,

 

Sat tibi sunt dubij crimina nota freti.

 

Adspice Leandrum, dolet hunc lacrymabilis Hero

 

Aequoris insanas non timuisse minas.

 

Adspice cum Phryxo fugientem fratre puellam,

 

Hellespontiacae flebile crimen aquae.

 

Fugerat illa suae rabiemq́ue dolosq́ue nouercae,

 

Sed non exitium fugerat illa suum.

+ Vi[ta] Or[t]el. in Islandia.

[p. 218]

 

Dum putat angustas pelagi transmittere fauces

 

Mersa dedit tumidis nomina clara vadis.

 

Illa quoque Aonijs Sappho soror addita Musis

 

Mallet Leucadium non tetigisse sinum.

 

Mille quid adiungam, medio quos gurgite raptos

 

Mersit inhumanis per fidus Auster aquis?

 

Vnde tot hic fractaeq́ue trabes, laceriq́ue rudentes?

 

Fregit in aduersis Aeolus ista fretis.

 

Vnde tot hic syrtes inhumatis ossibus albent?

 

Naufragus insanis expulit aestus aquis.

 

Quid dicam Arctoas grauiùs saeuire procellas,

 

Iungit vbi vires Parrhasis vrsa suas?

 

Portat vbi diros Auriga propinquior haedos,

 

Et maiora grauis flamina nutrit hyems.

 

Ipse pater Nerêus tumidarum rector aquarum

 

Se timet Arctois credere saepè vadis,

 

Et procul infausto Boreae semotus ab axe

 

Per leuiora suos aequora flectit equos.

 

Tu quoq́ue cur viridi melius non consulis aeuo?

 

Cur tua das dubijs fata regenda Notis?

 

Parce precor genioq́ue tuo, teneraeq́ue iuuentae,

 

Aut tibi si non vis parcere, parce tuis.

 

Adspicis vt flauos coniunx lacerata capillos

 

Indigno pauidos perpluit imbre sinus.

 

Et modo ferales narrat crocitasse volucres,

 

Ac vlulas moestis ingemuisse modis.

 

Et modò nocturnis numerat tibi territa curis

 

Quot grauis ingessit omina laeua sopor.

 

Perque maritalis socialia foedera lecti,

[p. 219]

 

Per sobolisq́ue rogat ora tenella tuae;

 

Ne rate per dubios contendas aequoris aestus,

 

Latrat vbi in Batauis plurima Scylla vadis,

 

Ferreus es, lacrymis si non flectaris ab istis,

 

Coniugis & timidâ non moueare prece.

 

Ferreus infidos possis si radere fluctus,

 

Durior ac ipsis quas penetrabis aquis.

 

Faedifragus ventis mercator credat & vndis,

 

Quaerat & in medio moesta sepulchra mari.

 

Scilicet hoc aequum est, toties qui numina fallit,

 

Vt mare periuro naufragus ore bibat.

 

Tu caue ne rigidi grauis inclementia ponti

 

Sit ploranda tuae causa futura necis.

 

Tu caue ne medio deprensus in aequore, serò

 

Exoptes patriae tecta relicta tuae.