Poëmata

Ad F.C.H.A. Profitentem.

QVando terrarum prohibetur vmbrâ
Luna se viso reparare Phoebo,
Induens pullos habitus negatum

Luget honorem.

Quisquis vmbroso stolidam inuentam
Consecrat mundo, nimis ille densis
Horret infelix tenebris, egensq́ue

Luminis errat.

Tu supra sortem populi vocatus
Solis aeterni iubar intueris,
Altior mundi tenebris, & omni

Altior vmbrâ.

Perge io constans, animoq́ue magno
Disce pellacis malè fida carnis
Gaudiae, & fluxos pereuntis orbis

Spernere lusus.

Ludat infelix, nihil est in istis
Lusibus tutum, trahit illa longam,
Heu nimis longam! citò finienda

Fabula caudam.

[p. 256]

 

Quid fugax mundo tribuet voluptas

 

Cùm Deus iusta stimulatus irâ

 

Exiget poenas, tragicoq́ue claudet

 

Omnia fine?

 

Scilicet qui iam Nemesin morantem

 

Spernit incautus, Nemesin probabit,

 

Et graues inter tenebras furentis

 

Sentiet iram.

 

Sorte tu contra meliore viues

 

Inter ardentes genios Olympi,

 

Et tuum nullam patietur vnquam

 

Sidus eclipsim.