Poëmata

R.P.A.V.E.A. Neomystae.

MVsa Pindi quae virentes

Ambulans per hortulos.

Aureum bibis liquorem

Ex fluento Pegasi,

Quem Poëtis inde fundis

Ad struenda carmina:

Necte nostri Musa Mystae

Necte sertum vertici,

Ex smaragdis, Sardijsq́ue,

Ceterisq́ue gemmulis;

Ex rosisq́ue lilysque,

Ceterisq́ue flosculis,

Dum potente fingit ore,

Cuius ore ficta sunt,

Quidquid astra, quidquid orbis,

Quidquid vnda continet.

Necte sertum tam beatis

Necte sertum crinibus,

Dum creatur qui creauit,

Quiq́ue finxit fingitur,

Dum potente iussus ore

Tam pusillo circulo

Ille clausus delitescit,

[p. 267]

 

Qui nec orbe clauditur,

 

Obstupescunt quotquot alta

 

Astra seruant Angeli,

 

Tam potentem tam caduci

 

Ore serui confici.

 

Tam capacem tam pusillo

 

Velle claudi schemate,

 

Necte nostri Musa Mystae,

 

Necte sertum vertici.

 

Tuq́ue summi Nate Patris,

 

Integraeq́ue Virginis.

 

Qui creator huius orbis,

 

Et redemptor diceris,

 

Quo iubente cuncta viuunt,

 

Quo iubente concidunt:

 

Cerne corpus, cerne sacrum

 

Quo lauamur Sanguinem,

 

Quem tuus potente linguâ

 

Mysta rursum conficit,

 

Atque Patri sempiterno

 

Rursus offert Hostiam,

 

Quâ minantem sistat iram.

 

Et parata fulmina,

 

Siue bellem, siue pestis,

 

Sint vel esuritio.

 

Quiq́ue verbis ista sanctis

 

Conficit mysteria;

 

Corporisq́ue sanguinisq́ue,

 

Consecrator inclyti,

[p. 268]

 

Post peractae pensa vitae

 

Viuat inter Coelites.

 

Tuq́ue Mysta perge felix,

 

Perge Christum fingere,

 

Vt tuoq́ue recreetur

 

Semper hospes pectore,

 

Gemmulisq́ue lilijsq́ue

 

Sparge cordis lectulum:

 

Nam libenter dormit inter

 

Castitatis flosculos

 

Absque Patre natus Infans

 

De parente Virgine.

 

Necte nostri Musa Mystae

 

Necte sertum vertici.