Mey-spel op verovering en herovering van de Schenkenschans

[p. 3]

Spels waer-om ⁺

Nu doet de soete Mey de mulle Aerd Weer scheuren,
En geeft ⁺ dat Bloem en Kruyd haer Hoofjen op mach beuren,
Nu schilderd Flora weer het half verstorven Land,
Met kleurtjens veelderley door Haer soo milde hand,
Nu siet men 't Pluym-Gediert weer op de Telgjens ⁺ springen,
Nu hoord men Sylvia, met Coridon weer singen,
Het vrolijck Herders-Liedt, en Pan speeld op syn Fluyt,
Vrouw Majaes ⁺ waerde Lof al vinger danssend ⁺ uyt,
Een yder is verheughd, Diana gaet sich baden,
Int Zilver-Beeckje-koel, met Nimphjes en Najaden,
Dits d'oorsaeck dat wy mee Vrouw-Majaes pronck-Cieraed,
Uit schaet'ren ⁺ in dees Haegh, op Redens Soete Maet, ⁺
En doen uyt Lustens-graeght, ⁺ nu Pallas Wimpel ⁺ zwieren,
Tot u vermaeck en d'Eer der Ionge Batavieren,
waer op het Nyds-gestorm ⁺ het minst niet hechten kan,
Maer Bloeyd haer steeds ten Trots, gelijck de Ieugd Neemt An. ⁺

I. Soet

Niet Soeter.

+ Het arcadische deel van dit gedicht is vrijwel letterlijk terug te vinden in zijn bijdragen voor het Amsterdams Minne-beekje Cordes 2008, p. 85 – 101.

+ zorgt ervoor.

+ takjes

+ symbool van de lente

+ Het met de vingers omhoog dansen is een gebruik dat op vele prenten en schilderijen is afgebeeld.

+ luid verkondigen

+ op een aangename wijze door het verstand bepaald

+ Een woordkoppeling à la Van de Venne; graeght: begeerte;

+ onder de vlag van Athene, godin van kunst en wetenschap.

+ aanval van jaloezie

+ spreuk van de Jonge Batavieren