Nieuwe Wegen. Jaargang 4

Amor
Een beeld

 

Een schitterglimp straalt glinstrend uit de wijde en droomende oogen

 

Die kwijnend staren, verweg, in een prachtig diep verschiet

 

Van blauwe heerlijkheid die slechts háár blik ontwaart, en ziet

 

Vol tintel-stil genot van weelde en menschlijk mededoogen.

 

 

 

Op 't wezen lacht een glans van blij en zalig levenspogen

 

om 't wondre zingen in haar hoofd van 't heerlijk wereldlied,

 

Dat jubelt als 't geklank van vogels in een lentgebied,

 

waar slechts de floersche volle rozen fleurend geuren mogen.

 

 

 

En in dien blik geen schaduw ligt van list of sluwe logen,

 

Maar kalme zekerheid om 't reine beeld van schoone ziel,

 

Waarin de sperkelvonk van laaiend-schrome liefde viel,

 

Die spiegelblinkt in 't klare van die wijde en helder' oogen.

 

 

 

Zóó, langs de lichtende einders van haar leven, wieglend glijen

 

De droomgezichten, guldomstraald, die kinderen verblijen.

 

 

 

F. TIELA.