Nieuwe Wegen. Jaargang 4

[p. 157]

Uit kanten en hoeken.

Ik ben voldaan, zegt de Heer,
Ik heb mijne goeste, zegt de Burger,
Ik heb mijne vulte, zegt de Boer.

*_**

Over een veertigtal jaren leefde te B. een mosselman, met name Craeye. Terwijl hij zijne ware rondventte, zong hij straat in, straat uit:

Van al dat de wereld, wereld staat,

Heeft niemand gehoord dat een Craaije met mossels gaat!

De mode

Vroeger gold van de ‘fijne Leydsche laeckenen’ het volgende versje:

Als iemand zich van
Echt Leidsch laken
Een mooien bruigoms-
Rok liet maken,
Zijn zoon had
Levenslang daaraan
Een zondagskleed
Om uit te gaan.
De kleinzoon kon weer
Al zijn dagen
Denzelfden rok als
Weekpak dragen.
En de achterkleinzoon
Kreeg op het lest
Een buis en broek
Nog van de rest.
En dan - dan mocht
Eerst laken heeten!
Was hij er uitgegroeid
Eer 't pak nog was versleten!
Maar kom er nu eens om!

Harddraverij

Een burgemeester kreeg
Voor 't boerenkermisfeest
Een nieuw idée laatst in zijn geest:

‘'k Wil een harddraverij

Van ezels laten houwen,’

Dus sprak hij. Kort daarna
Kon elk 't plakkaat beschouwen,
Waarop èn dag èn uur
Van 't feest te lezen was;
Maar opdat niemand zich
Vergissen zou, die 't las,
Stond er cursief gedrukt
Voor dorps- en feestgenooten:

‘Harddraverij van

Ezels op vier pooten!’