De groote schouburgh der Nederlantsche konstschilders en schilderessen (3 delen)

[Nicolaes Knufter]

In dit zelve jaar 1603 kwam NICOLAES KNUFTER te Leipsig ter waereld. Hy, als van natuur tot de Konst geboren, deed van der jeugt aan in ste van zyn schoollessen te leeren niet anders als zyn boeken met beeltjes, en beesjes bekladden. Waar over hy dikwerf van zyn meester gehekelt en gekastyd werd. Dog alles te vergeefs; want wierd hem papier en inkt onthouden, hy bediende zig van houtkool en betekende de wanden zoo hoog als hy ze bereiken kon: Daar over hy van de huismeid dikwils heel onzagt gehandeld werd. Zyn Vader ziende dat alles wat hy aanwende zyn drift niet stuiten konde, dagt in 't eerst nog dat dit ontstond, om dat hy geen geneigtheid hadde tot het leeren van talen. Dus bedagt hy alle ambagten die hy konde, schreef die op een blad papier, en leide dit zyn Zoon voor, zeggende, hy konde een van alle verkiezen wat hy wilde, dog hy verkoos niet anders dan 't schilderen te leeren. Maar dit moet ik nog vooraf zeggen;

dat ook wel de voorname reden, waarom de meid over het begruizen der muuren hem zoo hard viel, was: dat hy zyne Beelden zoo Paradysagtig natuurlyk met kool overal door 't huis op de wanden afschetste, dat zy al zoo wel als Eva konde zien datze naakt waren. Gelyk hy onder andere ook heel geestig had afgeschetst, daar Ulisses naakt by Nausicae komt, gevolgt naar de beschryving van Homerus. Zyn Vader besteede hem dan gevolgelyk by eenen schilder genaamt Emanuel Nysen, daar hy twee jaren by woonde; maar daar viel het niet tot zyn voordeel uit, terwyl hy in steê van hem de Konst te leeren hem voor knegt gebruikte om zyn mantel agter hem te dragen wanneer hy uitging. Dit hem tegen de borst zynde liep hy weg, en kwam tot Maagdenburg daar hy eenigen tyd zyn kost won met penceelen te maken voor schilders, dog daar hy weder afraakte, en zig begaf by een kladder, daar hy by bleef tot het jaar 1630, wanneer hy tot Utrecht kwam, en gelegentheid aan de hand kreeg, om zyn grooten yver en zugt die hy tot de Konst hadde aan Abraham Bloemaart te kennen te geven, die ziende zyn natuurlyke drift, en hoe veer hy reeds meer door zyn leerlust als grondig onderwys gevordert was, hem een plaats in zyn huis schikte, alwaar hy door goed onderwys en naarstigheid in korten tyd zoo veer kwam dat hy op eigen wieken konde dryven, ja zoo hooge vlugt in de Konst maakte dat hy d'eer gehad heeft van voor den Koning van Denemarken te schilderen drie stukken; vertoonende veldslagen, waar in des zelfs voorzaten d'overwinninge bevogten hadden. Waar, of wanneer hy gestorven is, heb ik niet konnen naspooren.