Dat .xxxvi. capitel. Vander ellendiger Marien martelersse ende maget
JNden tiden vanden tweeden hertoge Jan was bi bruessel een ionge maget geheeten Marie, die van ioncx was gheneycht in reynicheden gode ende sijnder gebenedider moeder te dienen. ende haer ouders beualense gode ende sijnre moeder dat sijse onbesmet bewaren mosten totten eynde Ende so begafse haer gode te dienen in een cluse. Het gheuiel op een tijt datse gaende bidden om aelmissen ginc door een bosselken gheheeten Linthout, dair quam int gemoet een iongelinck, diese quelde om met haer vleesschelic te misdoen Twelck si weygerde, seggende datse haren machdom onser lieuer vrouwen opgedragen hadde. Die knecht siende dat hi met smeken niet doen en conde so dreichde hise, ende ghinc tot sijn vaders huis ende stal een silueren croes ende dien stack hi heymelick in haer sale ofte bysacke. Doe hi dit hadde ghedaen soe dreychde hijse seggende ick sal v doen wroegen van dieften, die ghi in mijn vaders huys ghedaen hebt nemende een silueren croes, ten si dat ghi ter stont minen wille doet Mer si weygerde dat te doen, hair ooc ontsculdigende van dieften So quam die fame ende dat gheruchte totten oren van den meyer Hier en tusschen claechde Maria dese maghet haren ouders hair allinde, die haer rieden al haer betrouwen te setten in die moeder Gods ende haer hulpe aenroepen. So quam die meyer vanden quaden knecht daer toe verwect sijnde ende spracse aen van diefte ende dedese vanghen. Niet teghenstaende datse haer ontschuldichde seggende dat den croes sonder haer weten inden sack geborgen was, soe wertse ter doot verordelt Doe badtse den meyer op haer knyen dat sy haer ghebet spreken mochte voor hair doot, twelc hi consenteerde Doe keerdese hair deuotelick totter moeder Mairen, haer biddende datse der ellendiger Marien ontfermen wilde, Ende so wie die plaetse besochte, ende haer ellendige doot gedachte, geringe verhoort moste werden. Daer en binnen ghemaect sijnde eenen diepen putte, so wert die allendige Maria daer inne gheleyt. Ende als die hangdief badt dat sijt hem vergheuen wilde, so sprack si ootmoedeliken met schreyenden oogen O lieue vrient god moettet v vergeuen ende alle v sonden want ick vergheeft v seer minliken wt gronde mijns herten
Auteursrechtelijk beschermd