Apollo of Ghesangh der Musen

Sonnet.

ACh dat mijns herten wensch oprechte waerheyts waren,
Mijn Laura sou mijn lief niet loonen met waen trou,
Want was ick Hemels Heer, ick maeckt haer Hemels Vrou,
En had ick Enghels licht, sy sou het licht bewaren.

Was ick d’al weydend Son sy sou den dach verklaren,

Was ick een peerel, mijn lief peerel wesen sou,
Was ick d’almachtich Godt, ick gaft haer al op trou.
Of was ick werelts Prins, ’k sou echtelijck met haer paren.

Ia dat ick Phoenix was ick schonck haer al mijn aert,

Of d’eedelst Diamant, ’t gentielste ghebloemt schoone,
Of d’al werckende tijdt, sy beheerd’ al de aerdt.

Schoon Laura was ick’t al, ick gaf u flucx op trouwe

Des Hemels Enghels macht, na verdiensten en waert,
Gout, peerel, bloem, diamant, Son, Phoenix, tijdt en croone.