le gestaen, ende seyde: ick wilde liever doodt sijn, dan dat my dit gheschiet is, ende terstont is Christus van haer voortgecomen, heeft haer getroost ende geseyt: en vreest u niet, want ick ben by u, ende heeft hier op voorder met Maria ghesproken, ende haer bevolen dat sy aen den Palmboom soude staen, soo souden de Dadel-keernen daer af vallen, ende die soude zy eten, ende haer selven daer mede een weynich verquicken, maer sy en soude niet een woort met geen menschen spreken, maer soude een ghelofte doen, stille te zwijgen ende te vasten.
Doen nu Maria het kindt hier over in haren arm nam, ende daer mede onder de lieden quam, soo hebben sy haer daer van ontset, ende seyden: O Maria, van waer comt doch dit, dat ghy u soo qualijck gehouden hebt, daer doch u Vader ende Moeder eerlijcke lieden sijn geweest. Maer Maria heeft het volck deur allerley manieren ende gebaer so vele beduyt ende geseyt, dat sy het kindt selve souden vraghen, wat het hier mede voor eenen uytganck, ende gelegentheyt hadde.
Doen nu sulcks gheschiede, soo antwoorde het kindt ende seyde: ick ben een knecht Godts, die my dat boeck ghegeven, ende my tot een Prophete heeft gheset, daerom sult ghy my aenbidden, ende om mijnent wille aelmoesse geven, ende mijn moeder eeren, soo langhe ick onder de lieden sal wandelen, want over my is dat Goddelijck heyl, van den dach mijner gheboorten aen tot inde doodt, daer ick deur-dringen, ende weder levendich komen sal. Dit sijn de woorden Christi des Soons Maria, aen welcke de lieden noch totten huydigen dach toe aen twijffelen: Ende is te weten dat Godt noyt gheenen Sone en heeft ghehadt, daerom bidt die aen, die mijnen Heere is, so sult ghy op den rechten wech wandelen.
Ghy sult noch den ongeloovigen Prediken vanden dach der wrake, in welcke allerley saken sullen onderhoort werden. Ghy en sult in dien boeck niet verzwijghen, op wat wijse dat Abraham sijnen Vader heeft bestraft, om dat hy niet en heeft willen ghelooven dat hem een blint ende doof dinck helpen konde. Ende Abraham seyde tot sijnen Vader Thara, dese volghende wooren: Lieve Vader en volcht doch voort-aen den Duyvel niet nae, want hy verleyt de lieden, vreest Godt, maer Thara als een halstarrighe kop, die antwoorde: O, Abraham, meynt ghy dat ick my van den Godsdienst der Goden wenden wil, neen, dat en sal niet geschieden, maeckt u van hier wech, ofte ick sal u met steenen doodt werpen: Hier op seyde Abraham: Ick wil Godt voor u bidden, dat hy u salicheyt verleene: Mogelijck sal hy my verhooren, ende my van u, ende uwen Goden bevrijden, ende terstont hebben wy, Abraham die begeerde ghenade bewesen. Men sal oock in desen boeck met stilswijgen niet voor by gaen, dat Mose een reyn boodtschapper ende Prophete is geweest, want wy hebben op den berch Sinai met hem gesproken, ende van sijnent-wege hebben wy oock Aaron sijnen broeder tot een Prophete ghemaeckt.
Ismael en sal oock niet vergeten werden, die sijnen volcke veel geprophiteert, ende bevolen heeft, dat sy neerstich bidden, ende aelmoesse gheven souden, daer deur hy Godt seer aenghenaem is gheworden. Dese sullen het Paradijs besitten, in het welcke zy van alle smaetheyt ghevrijt sijn, ende sonder ophouden malkander groeten, ende allerley vergeldinghe ontfanghen sullen, want Godt en gheeft sijn erfdeel, maer de ghloovige, daerom sult ghy hem met ootmoet ende ghedult aenroepen.
Hier by is te weten dat alle menschen deur het vyer moeten, ende de ongeloovige sullen daer in blijven, maer de Godtvreesende sullen sonder eenige hin-
Auteursrechtvrij