De Arabische Alkoran

[fol. 128]

In den name des barmhertigen ende goedigen Godts. XX. Capittel.

ONse wedersprekers die haer teghen den Alkoran moetwillich setten, die sullen geduerich ongeloovich blijven. Sy heeten den boodtschapper een leugenaer ende zwarte konstenaer: Ende segghen hy en heeft dat maer ghedicht, dat buyten den eenighen Godt gheen ander Goden meer en zijn: Maer ghy en sult maer eenen Godt aenbidden, ende wie het tegendeel doet, over die wil ick mijn wrake uyt gieten. Maer de Goddelijcke barmherticheyt is moghelijck in haer handen, ofte zy heerschen misschien inden Hemel ende op Aerden, ofte zy hebben haer met een koorde inden Hemel laten trecken, dat zy dese dinghen hebben gesien. De eerste volckeren hebben haer oock teghen onsen boodtschapper geset, daer over sy oock zijn ghestraft gheworden, ende het ghene moeten bevinden wat wy haer deur hem deden verkondighen ende aensegghen.

David onse creatuer is een rechtveerdich richter gheweest, ende wy hebben hem wijsheyt, verstant ende welsprekentheyt mede ghedeelt, ende als hy teghen ons sondichde, soo hebben wy hem zijn misdaet vergheven. O David, u sette ick tot een Stadt-houder op Aerden, richtet recht onder de lieden, ende en volcht niet de dwalende, want zy sullen ten joncksten daghe jammerlijck gepijnicht werden. Wy en hebben den Hemel ende Aerde niet te vergeefs gheschapen, want daer sal een groot onderscheyt zijn tusschen de geloovighe ende ongeloovighe, tusschen de manhertige ende versaechde. Wy hebben u een Goddelijck boeck toeghesonden, daer deur ghy de vrome tot de kennisse Gods brenghen kont. Wy hebben u oock eenen verstandighen man toegevoecht, namelijck Salomon: Ende als men hem op een tijt sommige Peerden toevoerde, soo heeft hy bevolen datmen die weder wech leyden, ende haer den hals ende voeten afhouwen soude, maer daerom hebben wy zijnen sone een sware kranckheyt toeghevoecht, vande welcke hy heeft moeten sterven: Doen beroude dat Salomon, ende seyde: O Godt vergeeft my mijn misdaden, ende geeft my een sulck regiment, desgelijcks noch niemant oyt ghehadt heeft, ende dese zijn bede hebben wy verhoort, ende hebben hem die snelle winden ende Duyvelen onderworpen, die hem altoos ghebousels timmerden, ja al wat hy ghewilt heeft, dat hebben zy ghedaen. Iob seyde, O Godt de Duyvel heeft my alreede veel plaghen aengedaen, antwoort my doch, ende en swijcht niet: Daer op seyde Godt: Stoodt hem met een voet van u wech, ende dese antwoordt is den Iob soeter ende aengenamer geweest als eenighe Syropen ofte soeten dranck, ende als hy een-mael kranck was, soo hebben wy hem bevolen, dat hy sommighe kruyderen soude stooten, ende hem daer mede salven. Ghy en sult Abraham, Isaack, Iacob, ende ander vrome lieden niet vergeten noch verachten, die de Wet vlijtich gehouden hebben, ende ghy sult oock ghedachtich zijn den Ismael Aliesa ende Alklisa, die haer leven met ghedult geeyndet hebben: Dese lieden hebben de wijse den rechten wech ghewesen, ende haer sullen de poorten des Paradijs opgedaen werden, daer in sy gerust moghen sitten, daer sy allerley appelen eten, ende allerley soete Syropen drincken

[fol. 129]

sullen. Sy sullen de schoonste Wyven hebben, die haer ooghen nergens anders henen dan op haer wenden sullen. Dese dinghen alle sullen ten joncksten daghe openbaer werden, aen welcke de vrome de eeuwige vreuchde ghenieten, maer de boose jammerlijck sullen ghequelt werden, ende dan sullen de vrome tot de verdoemde segghen: Waerom en hebt ghy Gods waerachtighe gheboden niet ghelooft, want soo wy sulcke boose daden bedreven hadden als ghylieden, so moesten wy nu oock by u in die Helsche pijne sitten.

Godt heeft tot de Engelen geseyt dat hy de menschen vander Aerden wilde maecken, ende heeft hem sijnen adem ingeblasen, doen hebben haer alle Engelen voor hem gebuycht, uytghenomen Belzebub, die seyde: Nadien hy uyt vyer, ende de mensche maer alleen vander aerden gemaeckt en zy, soo en wil hy sich voor hem niet vernederen: Daer op beval Godt dat hy hem van daer soude maecken, maer Belzebub begeerde eenen tijt, totten dach der opstandinge: Doen seyde Godt uwe bestemde ure ende tijdt is alreede voor de deure, maer Belzebub antwoorde, de wijle dan dit alsoo is, soo zweere ick by uwer eere dat ick nimmermeer rusten noch ophouden sal, de boose noch meer boosheyt in te gheven, maer nae dien dit soo is seyde Godt, soo sult ghy weten dat ick ghewis de Helle met u, ende uwen aenhanck vervullen wil. Ghy boodtschapper sult den volcke aensegghen dat ghy van my ghesonden sijt, om die Goddelijcke wijsheyt te openbaren, ende de ondeuchden te straffen, daerom alle de ghene die in my mishandelen die sullen ghestraft werden.