De Arabische Alkoran

In den name des barmhertighen ende goedighen Godts. XXIII. Capittel.

DE Arabische Alkoran is van Godt selve gemaeckt geworden, alleen tot dien eynde, op dat daer door alle dingen souden gheproeft werden of zy goet of quaet zijn, maer haerder veele en willen hem niet aen nemen, ende segghen onse herten zijn toegesloten, ende wy en konnen niet verstaen wat ghy seght. Nu wel aen maeckt ghy het alsoo ’t u behaeght, ick wil het oock na mijnen kop maken: want my is verkondicht geworden, datter maer een God en is, ende die en heeft niemandt sijns gelijcke. De ongelovige en gheven geen thienden, maer zy sullen daerom ten jongsten dage seer grousaem gestraft werden. In twee dagen heeft Godt de Aerde geschapen, ende die selve met Bergen bevestight. Hy heeft de seven Hemelen gemaeckt daer door de werelt met eenen schoonen glants verciert wert, ende het en ontbreeckt ons niet aen bewijs om ons voornemen te bevestigen, maer voor Godt en helpt geen ontschuldiginge, want dat is veel meer schadelic.

Die den Alkoran weder-staen die sullen daerom jammerlick gequelt werden.

O! ghy Godtzalige roept Godt aen sonder ophouden, doet het goede, bekent hem in ’t openbaer, ende wacht u van sonden. Aen den dach des oordeels sullen alle weder-sprekers begheeren ende wenschen dat zy mijn goede vrienden waren.

Wie niet en lijdet die en sal oock niet beloont werden. Niemant en sal de Sonne noch de Mane aenbidden, maer den genen diese geschapen heeft. V wedersprekers zijn my wel bekent, maer wat is beter in ’t vyer gequelt te werden, ofte Godt te vreesen ende verheven te worden, want alle die hem wederstaen, die zijn in mijnen Boeck geteeckent.

Dit Goddelick Boeck en begrijpt geen leugenen in hem, noch van geschiede tegenwoordige of toekomende dingen, het en is oock den Prophete niet contrarie, want anders moeste het in de Latijnsche sprake beschreven zijn.

De Arabische ende Latijnsche sprake is verre van malkander verscheyden.

[fol. 133]

Godt en schadet niemandt, maer de ongheloovighe veroorsaken haer selven de verdoemenisse. Godt alleen weet die toekomende ofte laetste ure, ende als Godt de ongeloovige vraghen sal, waer de ghene zijn die ander Goden hebben aenghebeden, soo sullen sy tot antwoort gheven, dat sij’t niet en weten, ende dat sy niet meer voor-handen en zijn, maer uytgheroeyt ende verslonden.

Wie hem tot Godt houdt, die sal het goede van hem ontfangen, maer de ongheloovighe hebben wy grousame pijne verordent. Kan daer ergens wel yet bedacht werden, anders dan den menschen die desen boeck wederspreken, de welcke van Godt is, geen grooter dwalinge en kan daer sijn dan dese. In desen waerachtighen boeck werden alle Goddelijcke wonder wercken geopenbaert, of schoon sommige lieden niet en gelooven dat sy wederom voor Godt, die alle dinghen weet, verschijnen moeten.