In den name des barmhertighen ende goedighen Godts. LVIII. Capittel.
ICk zweere by den toe-komstigen dach des oordeels, dat God de doode sal opwecken, of het schoon veel menschen niet en ghelooven. Wie valsche getuygenisse geeft, die sal het in ghene werelt qualick vergaen: Hy sal het willen ontvlieden, maer de Sonne sal also verduystert werden, dat hy niet sal konnen sien, waer henen hy vlieden wil, ende als sy haer voor Godt wilden ontschuldigen, so sal Godt segghen: V tonghe en sal niet spreken: Want waerom hebt ghy den Alkoran, die ick u by mijnen boodtschapper hebbe toegesonden, niet gelooft? ghy en hebt maer dit aertsche wereltlijck leven bemint, ende gheen toekomstich gelooven willen. Ten joncksten daeghe sullen de gheloovighe klaer-schijnende aensichten becomen, maer de verdoemde sullen kool-zwarte aengesichten hebben, ende gheen Medecijn en sal haer van dese kranckheyt konnen verlossen, ende geen Orateur en sal haer saecke konnen goet maken, ende het ware haer beter geweest sy hadden gelooft, dan dat sy eerst nae de doodt haer bekeeren willen.
God heeft den Man ende het Wijf uyt het zaet gheformeert, ende ghebeeldet, ende en soude die oock niet konnen vander doodt weder levendich opwecken.
Auteursrechtvrij