De Beiaard. Jaargang 4

[p. 48]

De Heilige Mis

O 's morgens, vóór de zon verrijst
En 't Oostervenster jublend prijst
Het licht, dat leven wekt en lied
In 't vurig, smeltend coloriet,
Begroet me, als ik naar 't Golgotha
Der Nieuwe Wet ten offer ga,
Een sterre, die te dansen hangt
En speelsch zijn eigen schaduw vangt.

En, schoon de kaarsen brandend staan,
Wil toch haar vlam niet ondergaan,
Maar dartelt over blanke dwaal,
Bevlindert schuw tabel, missaal,
En flitst in 't wederflitsend goud,
Dat de open kelk bijwijle ontvouwt
En overvleugelt af en toe
De Hostie, Die 'k aanbidden doe.

Adoro Te devote! In mijn
Beschroomde vingren trilt de schijn
Van brood, met statigheid omhoog
Gebeurd voor 't vroom-aanbiddend oog;
En plots ontluikt de gouden bloem
Der kelk, die 's wingerds gouden roem
Bevat, en dra des Heeren Bloed,
Dat, na zijn vleesch, mijn Liefde voedt.

Wanneer dan Gods geheimenis
Gevierd en God verheerlijkt is
Door mijn ellende en nietigheid,
En 't kaarslicht uitgedoofd, geleidt
Het licht der godslamp, onder 't treên
Ter sacristie, mijn trage schreên
En wuift ten afscheid, of het is
Gekoesterd door die heiige Mis.

Ophoven (Sittard).
fr. Martialis Vreeswijk o.f.m.