Die eerste Bliscap van Maria en Die sevenste Bliscap van Onser Vrouwen
(1978)–anoniem Bliscapen van Maria[p. 54] | |
Des hemels, die den toren swicht2
Vander heileger Drievuldicheyen,
Ic bidde u, minlijc aengesicht,4
5
Dat ghi u gracie soe in ons sticht,5
Dat uwen lof daer by moet breyen6
Sonder verbeyen. Reyn suver kersouwe,7
Wilt onsen prince ende oec sijn vrouwe,8
Ende Charloot, onsen jongen heere,
10
Met sijnder vrouwe, behueden vor rouwe.
Ende alle haer vruende, jonge en ouwe,
Moet God bescermen van allen seere;12
Ende oec voort meere sijn lant, sijn steden,13
Dorpe, slote, wil God in vreden14
15
Altoes behueden vor mesval;15
Ende alle de ghene, om cort gebeden,16
Diere geerne tslants profijt in deden.17
Vor Bruessel biddic boven al!
Voert gruetic u minlic groet en smal:19
| |
[p. 55] | |
20
Sijt willecome, edele en gemeyne,20
Die hier dus minlic sijt versaemt21
In desen melodyosen pleyne.22
Sijt willecome, edele en gemeyne!
25
Gegroyt, gebloeyt, es Bruesel genaemt.
Wy grueten u minlic, groet en cleyne,
Die tonser feesten hier sijt versaemt.27
Sijt hier welcomen, soet betaemt.
Want dat lieflijc beelde lofsam,29
30
Dwelc hier noch opten Savel steet,30
By miraculen, soet menich weet,32
Soe souden wi u geerne, ende sijns bereet,33
In love der hemelscher tresorie,34
35
Figuerlic speelwijs doen besceet35
Die eerste bliscap die haer gescye:36
Hoe dat die suete maecht Marie
Ontfinc den Gods sone onbesmet,38
Ende loste ons vanden ewigen strie39
40
By singels salute te Nazaret.40
Sonder verlet ende sonder discoert,42
Soe meinen wier vort, ter stat beveelne,43
Verstaet mijn woert, noch .vj. te speelne.
| |
[p. 56] | |
45
Al es de boetscap tprincipale45
Ons speels, tes noot datmen verhale46
Waer omme dat God, tot onsen behouwe,47
Menscelicheit aen nemen wouwe.
Niet min, wi laten overlien49
50
Lucifers val met sijnre partien,50
Die hen bi hoverdien gesciet.51
Dies bliven si ewelic int verdriet,
Int ewige demster, sonder verlaet;53
Om een gepeys waest sonder daet.54
55
Maer want de viant met scalkere liste55
Den mensce benijdde, om datti wiste
Dat hi ter gracien was vercoren,
Soe de hi hem Gods gebod verhoren,58
Dwelc Adam ende alle sijn geslachte
60
Moeste besueren, tot dat dit brachte60
Dontfermicheit Gods tot enen vree.61
+Dit was de sake daert God om dee,
Dat hi in donbesmette zeborie63
Wou rusten ende bringen ons tsijnder glorie.
65
Dus, eerbaer notabele, lieve geminde,65
Ic woude dat yegelic wel versinde:66
Ons meyn es reyn, slecht es ons conste.67
Verstaedt ende vaedt ons goede jonste.68
Wy doent uut minnen, wilt dat bekinnen,69
70
Om vruecht vermeeren;
U allen ter eeren.
Dus yegelic wilt dan duegdelic keren,73
| |
[p. 57] | |
|