onhandigheid had een geheele kolom dier courant in pastei te laten vallen, zoodat het nummer niet afgedrukt kon worden. Wat nu te doen? Daar er geen tijd meer was om die geheele kolom opnieuw te laten zetten moest Harris tusschen twee lastige dingen kiezen, öf de courant niet op het gewone uur, maar den volgenden dag uit te geven, of de courant te laten drukken zooals de vorm daar lag, met een onbedrukte kolom en met vermeldingvan het gebeurde. Deed hij het eerste, dan liep hij gevaar van alle abonné's klachten te krijgen, koos hij het laatste middel, dan stond hij aan het gevaar bloot zijne drukkerij in miscrediet te brengen, daar het ongeluk alleen aan de verregaande onhandigheid van Harris te wijten was. Goede raad was duur! - Op eens schoot hem een lumineus plan te binnen; hij gaf order aan den zetter om die in pastei gevallen kolom zoo spoedig mogelijk vol te zetten met de letters die hem maar het eerst in de handen kwamen. De letters mochten vallen hoe zij wilden, 't deed er niet toe, de hoofdzaak was dat de kolom gevuld werd, de courant afgedrukt en op den gewonen tijd verzonden kon worden. Zoo gezegd, zoo gedaan. De kolom werd met eenige duizenden letters volgezet en de abonné's, die door dezen kunstgreep hunne courant op den gewonen tijd ontvingen, lazen het bericht dat, juist toen de courant gedrukt zou worden, een hoogst gewichtige tijding uit Holland ontvangen werd, die in de 3e kolom (met deze was het ongeluk gebeurd) in den oorspronkelijken tekst meegedeeld werd, daar er geen tijd was haar in het Engelsch te vertalen en de redactie het hoogst belangrijke bericht niet aan de lezers der courant onthouden wilde. Dit bericht werd door iederen abonné gelezen, maar niemand deed moeite dat zoogenaamde Hollandsch te vertalen, daar de redactie beloofde zoo spoedig de ruimte in het blad zulks toeliet, eene vertaling te zullen laten volgen. - Het spreekt wel van zelf dat deze
nooit ofte nimmer in de courant opgenomen werd. - Niemand der lezers scheen zich over die ‘hoogstbelangrijke tijding’ te bekommeren, niemand althans vroeg naar de beloofde vertaling en Harris had dit voorval misschien reeds geheel vergeten, toen een paar jaar later door de redactie van den Herald een brief ontvangen werd van een predikant uit een der dorpen van Derbyshire, waarin deze schreef dat hij reeds sedert geruimen tijd al zijn vrije uren besteed had om met behulp van een paar goede woordenboeken dat Hollandsche bericht te vertalen. Daar hij evenwel geen der woorden vinden kon, verzocht hij beleefd of de redactie eindelijk hare belofte wilde nakomen en eene vertaling in hare courant plaatsen. - Wat de redactie hierop antwoordde en wat er verder is gebeurd, wordt door de historie niet vermeld.
P.
Een paar dagen na de verschijning van het Nieuwsblad zag Petit tot zijn verrassing het bericht door verschillende bladen overgenomen, o.a. door het Handelsblad onder het opschrift ‘Het N. v.d. B. vertelt de volgende vermakelijke geschiedenis’.