Het Boek. Jaargang 14

Uit noord- en zuid-nederlandsche bibliotheken

Dr. Roelofs Heyrmans †

Dr. H.H.R. Roelofs Heyrmans, bibliothecaris der Technische Hoogeschool te Delft, is den 22 Januari ll. te Bolzano (Bozen in Tirol) overleden. Hij werd 9 Juli 1871 te Oegstgeest geboren, promoveerde tot doctor in de rechtswetenschap aan de Universiteit te Groningen op stellingen, 7 April 1900, was gewoon leeraar aan de H.B.S. te Delft, en ook plaatsverv. kantonrechter aldaar. Vele jaren was hij voorzitter, secretaris of bestuurslid van verschillende vereenigingen of instellingen op maatschappelijk gebied, o.a. directeur van het Ruilbureau tusschen universiteiten en geleerde genootschappen over de heele wereld.

De reorganisatie der Universiteitsbibliotheek te Amsterdam

In verband met de reorganisatie der bibliotheek is aan de heeren J.W. Wijndelts, commies, en M. Visser. adjunct-commies, wegens opheffing van hun betrekkingen door B. en W. eervol ontslag verleend met ingang resp. van 1 Maart en 1 Mei.

De brieven van Busken Huet aan Potgieter

Den eersten Januari 1925 mocht in de Amsterdamsche Universiteitsbibliotheek de trommel opengemaakt worden, waarin na den dood van mejuffrouw S.J. Potgieter, volgens haren uitersten wil de brieven van Coenraad Busken Huet aan haren broeder E.J. Potgieter waren weggesloten.

Zal dit deel van de overigens reeds bekende briefwisseling ons veel nieuws brengen? Wie eenigszins op de hoogte is, zal zijn verwachting niet te hoog

[p. 77]

spannen. Daar de brieven van Potgieter aan Huet al uitgegeven zijn, zullen die van den anderen kant ons wel grootendeels over bekende dingen inlichten, en onze kennis van den persoon van Huet zal er ook wel niet belangrijk door worden gewijzigd. Wijlen Prof. S.A. Naber, de eenige tijdgenoot van den briefschrijver van wien ik nog rechtstreeks in gesprekken mededeelingen over hem heb gehad, meende dat het vooral van belang zou kunnen zijn als er bijgeval brieven van mevrouw Huet bij waren.

Intusschen is het natuurlijk dat zij die zich in het leven en het werk van mannen als Potgieter en Huet verdiept hebben, met eenige spanning uitzien naar deze nieuwe bron van kennis. Van Albert Verwey kennen we dan ook al eene vraag daarnaar, van 10 Juni 1923, in een briefkaart tot den Bibliothecaris gericht, die vóór de Geillustreerde Nederlandsche letterkunde van Prinsen door den conservator J. Berg met goedvinden van den schrijver in facsimile is weergegeven. En nu berichten de dagbladen, dat de stukken onder handen zijn om gecatalogiseerd en genummerd te worden, dat ze nog niet voor het publiek toegankelijk zijn, maar vermoedelijk nog in den loop van dit jaar in druk zullen verschijnen.

Een Deensche boekerij als geschenk

In het laatst verschenen Verslag van de Bibliotheek der Universiteit van Amsterdam over 1922 en 1923, in Februari 1924 door den afgetreden Bibliothecaris voor diens eigen rekening gedrukt en verspreid, wordt melding gemaakt van eene belangrijke toezegging uit Denemarken. De heer Vilhelm Ludvigsen was sinds eenigen tijd bezig, eene verzameling Deensche boeken bijeen te brengen, die eene volledige representatie zou geven van de oudste en nieuwste Deensche letterkunde; hij hoopte die ‘eenige weken in 't nieuwe jaar’ aan de Amsterdamsche Universiteitsbibliotheek ten geschenke te zenden. Het heeft intusschen nog wel een jaar langer geduurd, maar onlangs is werkelijk, volgens een dagbladbericht, deze collectie aangekomen; zij bestaat uit 400 à 500 deelen; ‘Dr. Ludvigsen, die een tijdlang in Nederland werkte en Nederlandsch kent, meende op deze wijze de wederzijdsche goede betrekkingen tusschen Nederland en Denemarken te bevorderen, en zal zeker velen in Nederland met dit buitengewone geschenk een goeden dienst hebben bewezen.’